Goeiemorgen, lieve lezers! Daar zijn we weer! Allereerst het belangrijkste: alsnog en nogmaals de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
We gaan iets moois maken van 2025.
Dat is tenminste het idee van de meesten onder ons. Mocht je goede voornemens hebben, dan wensen we je veel succes, eventueel sterkte, en doorzettingsvermogen. Geen duik in zee genomen zeker? Wij ook niet. (heel verstandig) Wel naar de zee gekeken.
Voor ons in de Termas is 2025 zeker goed begonnen
Op 1 januari kwam oudste zoon Fausto aan, voor een bezoek van 10 dagen. Dat was een tijd geleden, dat hij hier was, want hij is bezig geweest met het opbouwen van een eigen bedrijf. Daar moet je even bijblijven; bedrijven bouwen zichzelf niet op.
Nu is Faust geen stilzitter, dus er kwam al snel de vraag boven naar een leuk projectje in die 10 dagen. Geen punt, we hebben altijd wel ideeën en plannen. En zo staan de twee broers nu schouder aan schouder het dorpsplein aan te passen aan de eisen van de nieuwe tijd.
Er staat een Koepel op het dorpsplein, waar we pre-Covid een overdekte speelplek hadden voor jongere kinderen, daarvóór serveerden we er het buffet of hadden we gezellige avondjes met gezellige gesprekken, gitaarspel en waxinelichtjes. Dat is wel heel lang geleden. Post-Covid hebben we meer behoefte aan ruimte en licht – wat een aardige manier van zeggen is dat de Koepel helemaal was overwoekerd door een klimroos, persicaria en blauwe winde.
En nauwelijks meer gebruikt werd als zit- of eetplekje.
Die begroeiing was een paar jaar leuk maar daarna werd het een chaotische bende-oorlog, waarbij de persicaria het onderspit dolf, en de blauwe winde als triomfantelijke overwinnaar de alleenheerschappij naar zich toe wou trekken. Nu hebben ze binnen een dag allemaal het onderspit gedolven – de Heersers der Planeet hebben de boel afgezaagd en in een houtwal in de achtertuinverwerkt.
Vervolgens gingen ze uit hun dak – voor de eerste keer in 2025
Inmiddels zit ik achter de keuken op het terrasje dit te typen, het volste vertrouwen hebbend in hun capaciteiten, en tegelijkertijd van allerlei rampenscenario’s weg te dringen die zich in mijn brein vast willen haken. “Stop daarmee, L.!” zeg ik streng tegen mezelf. “Hou je haaks, meid!”
Morgen gaat het regenen, en het is helemaal klaar. Aangeveegd zelfs, klaar voor de volgende fase.
Als dat geen goed begin is, dan weet ik het niet meer.
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest en op Instagram.
Pingback: Emigranten-ouders - Termas-da-Azenha