Weer wat geleerd!
Wat ik allemaal niet wijzer wordt van mijn gasten … ik zou hen moeten betalen in plaats van zij mij! (Hee! Ho! Dat is een geintje!!)
“Heb jij een gootsteenontstopper voor me?”
vraagt een gast aan mij. Ik zat net een beetje te ontspannen en uit te buiken van een lekker diner, maar door deze vraag zit ik direct rechtop.
“Eh … ja, jazeker heb ik een ontstopper …”, hij ziet mijn groeiende ongemakkelijkheid en plotse alertheid, en stelt me gerust: “Het heeft niks met de gootsteen van doen hoor, die werkt prima. Het is voor de auto.”
Okee … ja, dat kan natuurlijk ook …
Nu heb ik een zwager die veel van auto’s af weet en me al vele malen door een auto-gerelateerde crisis heen geholpen heeft, en een neef die automonteur is, dus ik ken wel veel van de trucjes en de ditjes-en-datjes. Maar van een truc met een gootsteenontstopper had ik nog nooit gehoord.
“Ik zou de koffers in de auto doen, maar het was een pietsie krap. Dus ja, ik druk een beetje teveel door … en daar dat een deukje in het blik. Balen. Ik wou het maar ’s proberen met die truc, misschien werkt het, je weet maar nooit. ’t Heeft geen haast hoor! ’t Is al een week zo, maar we gaan overmorgen naar huis.”
Ze gaan naar Coimbra de volgende dag
Met z’n allen, want er zijn 3 families met kinderen die het goed met mekaar kunnen vinden. De kinderen, én de ouders. Lekker een dagje shoppen (de moeders en de dochters) en een dagje “Choupal” – een-plekje-bij-de-rivier-met-een-terrasje-met-een-biertje (de vaders en de zoons).
De volgende ochtend maak ik mijn lijstje voor de dag, nadat ik de bestelde brood geregeld, en de Vlindertuin water gegeven heb. O ja! De gootsteenontstopper!
Ik pak het ding, loop naar het appartementje, en plop het ding op de deur
Tot mijn verbazing blijft-ie in één keer zitten. Zo. Zo kunnen ze hem niet missen. En ik kan het niet meer vergeten.
Aan het eind van de middag tref ik hem weer, terwijl ik een bekende portugese passant van een Duveltje voorzie. “Hee, dankjewel voor de ontstopper”, zegt hij opgewekt, “het is gelukt, maar helaas niet met deze truc. De lettertjes van de auto zaten in de weg. Ik heb gewoon de bekleding weggeschroefd en het deukje met de hand teruggeduwd. Niks meer aan de hand.”
Je moet voorzichtig zijn met die huurautootjes
“We hadden de blikschade niet verzekerd”, vertelt hij, “want dat is een paar honderd euro borg, en die moet je maar weer terug zien te krijgen. Je hoort van die rare verhalen!” Nu geloof ik dat het wel meevalt, maar je moet wel blijven opletten bij het huren van je vakantieautootje. Die verhuurbedrijven hebben natuurlijk wel goeie deals met autofabrikanten, maar ze moeten wel ergens hun winstmarges vandaan halen.
Als je dus iets hebt met een huurautootje, kun je beter proberen om het eerst zelf op te lossen
En altijd heel goed uitkijken als je ‘m meeneemt!
Mocht de nood aan de man komen, dan weet je nu, dat we hier in elk geval een gootsteenontstopper hebben om ‘m effen uit te deuken …