Sommige gasten hebben het zo goed naar hun zin, dat ik spontaan dingen ga roepen als: “O, and I love you for it!”  Dat was het antwoord op: “We couldn’t get ourselves to go. So we stayed.”  En die opmerking kwam dan weer omdat ik door de grote zaal liep, en hen aan “hun” tafeltje zag zitten. Daar zaten ze al een week.

Niet fulltime natuurlijk.

Ze zaten ook bij het zwembad. En ze gingen ook passagieren. En ze deden een workshop mozaiek

Zo mag ik het graag zien. Stralende gasten in de stralende zon.

Het was een gezellig sfeertje zo ’s avonds in de grote zaal

Dit stel zat aan “hun” tafeltje, een familie was aan het pingpongen, een andere familie een spelletje aan het doen aan de eettafeltjes aan de andere kant van de zaal, en een man stond een boek uit te zoeken bij de boekentoren.

Ondertussen liep ik de dingen te doen die ik moet doen. Wassen, de zwembaden een beetje proper houden, (belgisch) bier bijvullen in de barkoelkast, de mail beantwoorden – van die dingen die elke vakantiehuisjesverhuurder annex B&B-houder moet doen.

En ondertussen wenste ik vurig dat de gast die zo op een fee leek, ook écht een fee zou zijn, en mijn wens in vervulling zou doen gaan. Mijn wens was dat al het tot nu toe gemaakte mozaiek op de gevel van het badhuis perfect gevoegd zou zijn.

Voegen is het minst leuke van mozaieken, je bent er altijd veel langer mee bezig dan je denkt – ook al denk je vantevoren al dat je er veel langer mee bezig bent dan je denkt, dan is het nóg langer.

Je begrijpt het: niet mijn favoriet.

Het resultaat van het voegen daarentegen is geweldig. Het allerlaatste stadium is schoonmaken, maar dat is meestal een fluitje van een cent. Hoewel het regelmatig “vergeten” wordt, want na een paar uur voegen heb je pijn in spieren waarvan je niet eens wist dat je ze had, en heb je van die warme-bad-rimpels in je sophand. Heb je niet veel behoefte meer om nóg een keer over die muur heen te vegen met een schone droge doek.

Ik heb het nu natuurlijk over een flinke muur. Niet over een kunstwerkje dat je tijdens een mozaiekworkshop maakt om mee naar huis te nemen

Mijn andere wens was (want je mag toch altijd 3 wensen doen, als je een fee tegenkomt?) om te beginnen met de Draak. Dat stukje muur waar ik een paar weken geleden nog een probleem mee had, maar waar inmiddels een prachtidee voor uit de lucht gevallen was.

Ik liep te popelen.

Eindelijk had ik een zondagmiddag, en daarna nog een dinsdagochtend, en om het helemaal af te maken nog een woensdagavond. Daar was-ie dan!