Het hele kampeerterrein stond vol. Verbazingwekkend hoeveel van die huisjes er stonden. En het paste allemaal makkelijk, er bleef zelfs nog plek over voor de Tai Chi-ers om te oefenen!

“Dat zou handig zijn, al die chaletjes …”

Met die gedachte werd ik wakker. Nog half en half in dromenland, probeerde ik greep te krijgen op het beeld van een veld vol houten huisjes, en dat dat een geweldig idee is. De oplossing voor de uitdagingen die ik in mijn schoot geworpen krijg de afgelopen tijd!

Ongetwijfeld is deze droom een gevolg van een verzoekje of de Tai Chi groep weer terug kan komen, en een onbekende groep mensen die van plan is om met 38 man tegelijk te gaan emigreren, en een zelfvoorzienende community te gaan vormen.

Het eerste is geweldig nieuws, want de Tai Chi groep was een hele leuke groep.

En dat laatste verzoek vind ik intrigerend

Zo’n grote groep, en dan op het laatste moment onderdak zoeken. Hoe werkt dat? Zijn dat allemaal welgestelde reformado’s? Maar dan zelfvoorzienend? Dat klopt niet, zou je zeggen, welgesteld en zelfvoorzienend. Even zoeken op het net … want ik ben niet nieuwsgierig maar ik weet graag alles.

Ondertussen mailen we wat heen en weer. Ik heb niet genoeg onderkomen voor zo’n grote groep, en ook niet op zo’n korte termijn. Toch is het interessant genoeg om ’s te kijken hoever we komen, want 38 mensen huisvesten voor een maand of wat (in de herfst en winter) is wel iets waar ik moeite voor doe.

Zeker na 2020!

Ik vermoed dat het niet een voorspellende droom geweest is, want een stuk of 10 huisjes kunnen we op het kampeerterrein niet kwijt – tenzij we het nokkie-nokkie vol zetten. En dan is het niet meer leuk. ’t Is wel erg fijn als iedereen een beetje de ruimte heeft, en dat je niet de buren door de kamer hoort lopen.

Maar nu wordt het spooky …

Diezelfde dag open ik mijn laptop, en klik wat in de rondte. Klik hier & daar ’s door … en wat krijg ik als advertentie te zien? (moet ik het nog zeggen?) Huisjesfabrikant Lacet-Niederrhein. Huisjes gemaakt met deutsche gründlichkeit, en een geweldige selectie.

Ja, natúúrlijk klik ik door! Wat gaan we nou krijgen? Kan mijn laptop mijn gedachten lezen, tapt Google m’n dromen af, hoe zit dat?

Bovendien is het nog steeds een geweldig idee … Ik zie het al staan, zo’n gezellig houten huis met een veranda ervoor. Of zo eentje met openslaande deuren en een trapje naar de tuin? Goedkoper dan een vakantiehuis bouwen! En een stuk makkelijker – zij bouwen het voor je. Ik zou er een willen waarvan het dak op stroopwafels lijkt, en de planken van zoethout gemaakt zijn. Dat zou hier wel passen, met alle mozaïeken met sprookjesthema.

Dan speel ik wel voor heks. Heb ik inmiddels wel de leeftijd voor, en het kakelend lachen gaat me best goed af …