Het was een droom. Niet zozeer van haar man, maar wel van haar. Ze gingen graag naar Portugal op vakantie, maar om er nu een huis te kopen, ging voor hem net een stap te ver.
Hoe kom je aan zo’n droom – een eigen huis in Portugal?
Waarom droom de één wel van zoiets, en moet de ander er niet aan denken? Eén van de mysteries van het leven waarschijnlijk. Tragisch genoeg dat haar droom nu alleen maar gerealiseerd wordt, omdat haar man is overleden. Het gemis blijft, maar het schrijnende verlies is gesleten, en dit project helpt daar erg aan mee.
“Kan ik nog een paar nachtjes blijven?” vraagt ze de dag voordat ze eigenlijk weer zou gaan. “De timmerman had de deur nog niet af, en die heb ik echt nodig om één kamer warm te houden.” Ze had hier een week gereserveerd; lekker dichtbij. ’s Ochtends heel geconcentreerd een uurtje of 6 werken, ’s middags onkruid trekken in de tuin.
Ik trek een gezicht
Het is heel goed mogelijk dat die deur over een week, twee weken nog steeds niet af is – ik probeer haar voorzichtig een beetje voor te bereiden. Jutta kent de Termas wel – van de blogjes, maar ik ken haar niet. Maar ik weet wel hoe het vaak gaat in Portugal. Gelukkig heb ik ongelijk want de deur zit er wél in op maandag. “Je hebt geluk!” zeg ik, als ik bij haar op bezoek kom om het huis te bewonderen.
“Ik wil graag weer films gaan maken” vertelt ze naast het schattige schuurtje dat net achter het huis staat. “Ik heb de filmacademie gedaan in Hamburg, maar toen ik trouwde gingen we buiten wonen. Toen mijn man overleed, ben ik naar Berlijn gegaan – een betere filmscene, dacht ik, maar dat viel een beetje tegen. Daarom besloot ik om eindelijk mijn droom te gaan realiseren.”
Je moet er even doorheen kijken; het huis was lang niet bewoond geweest, en behoorlijk verouderd. Geeft niks, alles kan aangepast. Als je de juiste mensen maar weet te vinden. Hoewel Jutta de kost verdient met films vertalen, en je er dus vanuit mag gaan dat ze een talenknobbel heeft, beheerst ze het portugees nog niet goed genoeg om vanuit Duitsland werkers te regelen.
Dat snap ik. Sowieso, de mensen die je moet hebben, timmerman, bouwers, de houtzagerij, staan niet op het internet. Dat gaat hier allemaal per tamtam, via-via, per telefoon. Mensen geven dingen aan mekaar door, weten het van buren, horen het in het café, kennen die mensen al van jongsaf aan. Het begint zoals zoveel landverhuizers beginnen:
Alles geïmproviseerd, rotzooi overal, niet weten waar je moet beginnen, chaos. Het enige wat je kan doen, is brandnetel voor brandnetel eruit trekken terwijl de timmerman de vloer legt voor je toekomstige slaapkamer.
Maar: de deur van de slaapkamer staat al klaar.
En als je zulke mooie plaatjes kunt maken, dan komt het met dat filmmaken ook wel goed!
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.