Bij mijn zus in huis rook het ook al zo lekker naar jasmijn. Maar dat plantje was een stuk kleiner dan wat je hier in het wild tegenkomt. Hier ruikt het ook heel lekker naar jasmijn – buiten.
De lente gaat beginnen!
De narcissen, magnolia’s en de velden vol met witte kamille en gele klaver zijn al zo’n beetje uitgebloeid. Dat zijn de voorboden van de lente in aantocht, maar dan kan het nog – zoals dit jaar – ’s nachts tegen het vriespunt of zelfs een pietsie daaronder aantikken.
Vanochtend stonden de prille dilleplantjes met parmantige witte mutsjes op. Rijp. Bevroren dauw, eigenlijk. Het schijnt ze niet te deren. Tijdens mijn ochtendwandeling – elke dag een uurtje met de hond – spat het bruisende leven overal van af.
Paddestoelen en spinnewebben hebben het nog niet opgegeven maar de lentekriebels nemen het zeker en vast over. Alle seizoenen hebben iets speciaals te bieden; de lente geeft je zin in het leven.
Hieronder een impressie. Jammer dat ik de stilte, de vogeltjes, de geur en de sfeer niet over kan brengen – maar je kunt natuurlijk altijd daar zelf van komen genieten. De lente is er nog wel even, en over een tijdje komen de vuurvliegjes nog opdagen ook! Dat is pas echt spectaculair, en helaas onfotografeerbaar.
Ik zou zeggen: kom maar kijken of ik gelijk heb.
Pingback: De eerste boeking voor 2024 is binnen - Termas-da-Azenha