“Wat denk je? Is vriendjespolitiek een halte onderweg naar eindpunt corruptie?” Die vraag stel ik aan een paar mensen die ik goed ken, want het is een thema dat speelt sinds onze vorige regering op corruptieverdenking is gevallen.

Verleden zondag waren de portugese verkiezingen voor het parlement

De vorige regering is gevallen omdat er ernstige twijfels waren over de integriteit van een aantal gezagsdragers, onder andere de stafchef van premier António Costa. Costa heeft 4 termijnen gediend, en is toen gevallen over een lithiummijn. Iedere politicus wil graag lithium delven, want dat is nodig voor de electrische revolutie, maar verder is het land bevolkt met Nima’s (niet in mijn achtertuin).

Europa wil zeker graag lithium uit eigen bodem, want dan zijn we niet meer afhankelijk van buitenlanden als China, waarmee het niet zo makkelijk kersen eten is. O, die buitenlanders ….!!!

Enfin, iedereen heeft zich ermee bemoeid, zich erover verbaasd, erover gelachen en gehuild, er (uiteraard) commentaar op gegeven in kranten en op sociale media. António Costa heeft zich teruggetrokken uit de politiek, hoewel hijzelf niet vervolgd wordt. Zijn stafchef wel. Daar had zelfs Ikea iets van te vinden:

Ik kan me voorstellen dat je je terugtrekt na zoiets, want het lijkt me een bijna onmogelijke opgave om een integere politicus te zijn en te blijven. Plus de reputatieschade is waarschijnlijk blijvend, of het nou waar is of niet. Wat ik wel bijzonder vind van het verhaal van de stafchef, is dat je je carrière op het spel zet voor krap 76.000 euro. Leuk bedragje hoor, ik spuug er niet op, maar het lijkt me niet genoeg om de rest van je leven in Zuid-Amerika door te brengen.

Maar goed, vandaar de portugese verkiezingen afgelopen zondag

En vandaar mijn vraag aan diverse mensen. “Portugal staat nogal hoog op de corruptie index hoor” appt mijn oudste zoon, “die lithiummijnen zijn nogal controversieel. Niemand wil daarbij in de buurt wonen. En het deugde ook al niet met de TAP*. Maar Costa wordt niet beschuldigd.”

Corruptie en vriendjespolitiek staat hoog op de to-do-list van André Ventura, de grote winnaar van deze verkiezingen.

Zoals in zoveel europese landen, hebben we “een ruk naar rechts” gemaakt, en zo is Chega, de populistische partij die alle buitenlanders eruit wil, misdaad wil uitbannen; meer politie, minder belasting, minder misbruik van belastinggeld door corruptie aan de top, veel te veel ambtenaren in het middelste, en uitkeringstrekkers in het onderste segment van de bevolking.

En ook minder staatsbemoeienis met van alles. Ben benieuwd hoe je die zaken bij elkaar brengt!

De buitenlanders hoeven natuurlijk niet allemaal eruit. Alleen die, die hulp van de regering nodig hebben. Die anderen, die zichzelf kunnen redden en in veel gevallen een zak geld meenemen, zijn natuurlijk wel welkom. Ik vraag me af hoe dit dan verder gaat, want in Lissabon is geen enkele buitenlander meer zo populair. Het worden er een beetje veel, en dat heeft tot gevolg dat de Lissabonezen zelf zich geen huis meer kunnen veroorloven.

Er werd door de vorige regering heftig ingezet op e-residence – remote workers die voor een x tijd in de stad wonen, hun geld breedwerpig om zich heen zaaien, en al doende een internationale sfeer met zich meebrengen. Dit brengt dezelfde controverse met zich mee als de lithiummijn: iedereen wil het maar is tegelijkertijd een Nima. Wordt nog lastiger voor André Ventura om zich daar doorheen te worstelen.

De uitslag was zo ongeveer een derde voor de ouwe gesettelde uitgezakte socialisten, een derde voor dito sociaal-democraten (hoewel die met een aantal andere kleine partijen een leuke Allianz gesticht hebben, nu met “nieuw elan”!), en de laatste derde was verdeeld tussen de nieuwe rechtse rukkers, dierenliefhebbers en nog wat klein grut, waarbij de eersten het grootste deel te pakken hadden.

Blijkbaar is er iets aan de hand in Europa?

*TAP wordt in de volksmond Take Another Plane genoemd – de portugese luchtvaartmaatschappij, waar ook al recentelijk een schandaal mee was. Wil je meer weten: vraag het google. Ik schrijf geen journalistiek, maar hopelijk onderhoudende onbetekenende verhaaltjes.

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest en op Instagram.