“Meiden!” roep ik met m’n armen open, “Dat is lang geleden zeg!” We omhelzen elkaar hartelijk op het parkeerplaatsje bij het stationnetje waar ik ze kom ophalen. 14 jaar geleden waren ze er voor het laatst, moeder en haar twee dochters.
Als single moeder op vakantie met je twee dochters was en is een uitdaging
Vooral omdat de dochters erg verschillend zijn, en inmiddels achter in de twintig, hele andere levens leiden. “Ging alles voorspoedig, jonges?” en voordat iemand kan reageren springt Isa erin met: “We hebben ons suf gezocht naar de juiste stoelen in de trein, die nummering gaat he-le-maal nergens over!” Isa is de meest uitgesprokene van de drie; Juul is een heel rustig teruggetrokken meisje dat op dat gebied veel meer op haar moeder lijkt.
“Ik hoef niet te roepen dat jullie zo groot geworden zijn hee …” lach ik, “in die hoeveel jaar dat we mekaar niet gezien hebben …?” We zitten een beetje te puzzelen met z’n allen, en komen uit op ongeveer 14 jaar.
Astrid is hier voor het laatst als single moeder met twee dochters op vakantie geweest in 2010
“Ik heb nog een foto gevonden van ons drieën bij het Termas-da-Azenha bord” zegt Astrid, “dus daar kunnen we het wel aan zien.”
Er is veel gebeurd in die tijd, en we hebben maar vier dagen om alles te behandelen. Dat gebeurt voornamelijk onder het eten. We zijn wel een beetje van mekaars wel en wee op de hoogte, want Astrid komt hier zeker één keer per jaar, en doet dan mooie dingen. Mozaïeken maken bijvoorbeeld, of de tuin weer ’s wat fatsoeneren.
Niet iemand om stil te zitten of op het strand te liggen bakken, dus dan zit je hier goed.
Isa lijkt meer op haar moeder wat dat betreft, en wil graag een avond koken. Lekker hoor, pasta met spinazie en platte kip – dat wil zeggen, kipfilet dat met een stevig pannetje (bij gebrek aan een fatsoenlijk en toepasselijk keukeninstrument) plat geslagen is, en daarna gepaneerd. Tevoren zijn we op het strand van Cova/Gala geweest, om even de tenen in de branding te dippen.
“In Nederland is het nu 11 graden” lacht Juul, “hier zitten we wel minstens op het dubbele, denk ik?”
“Jullie mogen nog wel uitkijken dat je niet verbrand in de gauwigheid” antwoord ik, “smeren ladies!”
Tijdens het afscheidsdiner krijgen we het over de toestand in Nederland. De kabinetsformatie is een onderwerp van gesprek in het huis waar Isa woont met een groepje andere jongeren. Ze hebben de tering naar de nering gezet, en zijn in een mooi maar oud pand getrokken waar ze allemaal een kamer hebben. “Wij delen eigenlijk veel te veel” lacht Isa, “niet alleen de keuken en de badkamer, maar ook alles wat er met ons gebeurt … niet zo gek, ik ken een paar mensen al m’n hele leven!”
Juul woont ook op dezelfde manier – bijna de enige manier om een woonruimte te krijgen als je eraan toe bent om het ouderlijk huis uit te gaan, en je eigen leven te gaan leiden. Vooral als je een normaal inkomen hebt, en de commerciële huurprijzen niet kunt betalen.
“Het is wel een opknappertje hoor” zegt Isa, “de huurbaas zou eigenlijk van alles moeten doen, maar het is heel moeilijk om mensen te vinden die bijvoorbeeld de houten ramen kunnen herstellen, en er dubbel glas in kunnen zetten. Het heeft een monumenten-status, dus je mag niet zomaar kunststof ramen erin zetten – wat veel makkelijker zou zijn, en waar je wél vakliederen voor kunt vinden …”
We barsten allemaal in lachen uit.
“Vakliederen! Die houden we erin!” roep ik, “de toestand in Nederland – je kunt er geen vakliederen vinden … niet voor je ramen, en niet voor het kabinet!”
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest en op Instagram.