Ik kan het niet helpen, als ik een kast aan het schoonmaken ben, en ik zie onderaan allemaal sporen van vliegenpoepjes, denk ik: ach gosh, dat was er een met hoogtevrees. Er stonden zeven broertjes en zusjes onderaan, om haar aan te sporen: “Kop op, je kan het! Nee! Niet naar beneden kijken, het lukt heus wel, als je bovenaan bent kun je je vleugels gebruiken!!”
Voor de eerste keer vliegen is moeilijk, zelfs voor een vlieg
Ze poepte van angst in haar broek. Jammer dan dat ze geen broek aanhad. Dat zou een boel aan ergernis schelen. Op het puntje van de gloeilamp, hoe krijg je het voor elkaar? En waarom moet je precies daar zitten te poepen?
Een vlieg, dat is vleesgeworden bron van ergernis
Ze zijn opdringerig, tactloos, totaal geen gevoel voor timing of finesse, geen manieren whatsoever. Geen wonder, want ze worden niet opgevoed. Moeder vlieg? Uit vliegen. Vader vlieg? Is er wel een vader vlieg? Ik weet niet eens hoe vliegen het doen, en of ze het doen.
Feit is, dat als je eén vlieg hebt, z´n hele familie zeker weten in de buurt is. Dat dan weer wel.
Inmiddels ben ik eraan gewend. Er zitten kikkertjes in bad, sprinkhanen op het terras, neushoorntorren op de weg, salamanders in alle spleten, grote spinnen hangen onbereikbaar in hun web, en einde zomer krijg je ineens vliegen.
Dat moet, want dat is vogelvoer. Kijk, het zit zo: er zijn hier een boel ooievaars. Majesteitelijk mooi, statig zoals ze kunnen planeren – wonderbaarlijk. Dus moeten er kikkertjes zijn. En rivierkreeftjes. Rivierkreeftjes zijn vegetariërs, maar een kikker eet vliegen.
Ik probeer mezelf weleens wijs te maken dat vliegen heel aanhankelijk zijn
Dat ze graag in je gezelschap zijn, sociale diertjes, gezelligheidsbeesten, Bourgondiers bovendien – ze lusten alles en zijn nergens vies van. Ze zijn zo gespitst op je gezelschap en je aandacht, dat ze je bijten als je even niet oplet.
Ze houden zelfs van je zweet. Dat is toch lief! Dat is toch aandoenlijk!
Maar het lukt me niet. Ik krijg het niet voor elkaar. Niet met die r.. vliegen
Ik kijk naar al die kleine zangvogeltjes, die druk zijn om hun dingen te doen voor de komende winter, en denk: “Kom maar ….. kom maar hier, liefje, kijk eens wat een lekker hapje?”
Eet ze allemaal maar op!