In 2005 wisselden we van boekhouder. De eerste zat helemaal in Porto; daar was ons avontuur ooit begonnen. Hij was volgens mij niet erg betrouwbaar, en duur. Hij waarschuwde nooit voor komende betalingen aan de staat, of dat het bijvoorbeeld tijd was om de BTW terug te vragen.
Tijd voor een andere boekhouder
Het leek me een goed idee om een boekhouder om de hoek te hebben, en een betrouwbare, waar je ’s mee kan overleggen over het één en ander. Blijkbaar heeft de regering een boel ambtenaren in dienst, en die moeten allemaal wat te doen hebben – en het enige dat ze kunnen is regeltjes verzinnen. Dat heeft consequenties.
Dat is precies de área de especialidade van de boekhouder
Ik heb voor mezelf ook een regel: als ik iets wil, vraag ik aan 3 mensen offerte. Dan heb je een goed beeld, en kun je een goede keuze maken. Dat gebeurde dus ook met het kiezen van een nieuw kantoor, maar eerlijk gezegd was mijn keuze vanaf het eerste moment gemaakt.
Ferrazcont, zoals het toen nog heette, maakte een prettige indruk
Hun locatie was prima (Soure), hun presentatie was prima (geen pretenties, geen gewichtigdoenerij), hun personeel was prima (mensen met een echte glimlach) en hun prijs was prima (prijskwaliteitsvergelijkenderwijs).
In het begin kwam ik er elke maand om af te rekenen. Dat is: hun diensten te betalen. Dat ging indertijd gewoon met geld, en geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om een bonnetje te vragen. Ze vertelden me precies wat ik moest doen toen de Finanças gingen automatiseren, en ik elke maand vóór de 4e dag alles ingeleverd moest hebben. En dat dat Heel Belangrijk was.
(Later werd dat de 20ste; blijkbaar hebben meer mensen moeite met deze eis.)
Ze vertellen me met eindeloos geduld dat het Echt en Heus Heel Belangrijk is om je bonnetjes op tijd in te leveren, recentelijk nog weer een keer.
Boekhouden is niet mijn sterkste punt
En nu hebben we ineens een logo. We hadden pas een afspraak op het kantoor van Marcar, – zoals het nu heet – omdat wij onderknuppels in het systeem allemaal verplicht zijn per 1 juli een digitaal factureringssysteem te hebben; omdat wij o-i-h-s ons moeten registreren bij de RCBE; omdat alle o-i-h-s een Klachtenboek online moeten hebben.
Voor dat laatste heb je een logo nodig. Hadden wij nog steeds niet. Tijdens het gesprek kwam dat aan de orde, en Emília vertelde dat ze zich als ontspanning met dit soort ontwerpen bezig hield. Zij zou dat wel regelen. Top.
Dankzij de dwangmatige regelzucht van de regering, dankzij al die ambtenaren die aan het werk moeten blijven, dankzij al die regeltjes, en vooral dankzij Emília, hebben we nu dus eindelijk een logo.!
Mooi toch, vind je niet?
