Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Deze week weinig woorden maar veel noten op mijn zang. Dat wil zeggen, niet zo erg op mijn zang maar meer op het spontane gezang van mijn muzikale landgenoten. De titel van dit videootje: spontaan gezang Deze kwam ik het eerst tegen. Een zoon en een vader, gewoon thuis op de bank. De portugese samenleving […]
Portugezen houden van portugese muziek Meer lezen »
(vervolg van verleden week) Carla, een amsterdamse vriendin en ik in mijn keuken, verward over haar cultuurschok Het betreft haar huurders. Zij verhuurt, net als wij, sinds Covid voor langere tijd, en ook meer aan portugezen dan aan buitenlanders. Net als overal zijn er hier te weinig huizen – of er komen teveel mensen bij
Portugees-nederlandse cultuurschok, deel 2 Meer lezen »
De eerste dateert van lang geleden toen we les kregen in de prachtige portugese taal, in plotsklaps tegen de gebiedende wijs opbotsten. Daar doen we in de nederlandse taal allang niet meer aan. Ik ken het nog van de net-na-oorlogse slogan: “Helpt elkaar, koopt nederlandse waar!” Daar hebben we toch nog ineens weer een cultuurschok
Portugees-nederlandse cultuurschok Meer lezen »
Hij heeft er wekenlang voorbereiding ingestopt. Buurman Paul heeft alle mogelijke moeite gedaan om zijn vrienden het goed naar de zin te maken. Met een geweldig resultaat. Die vrienden zijn ook vrienden van de Termas da Azenha geworden Dat mag ik tenminste hopen … ’t Is eigenlijk wel een boude uitspraak, ik weet niet eens
Vrienden van vrienden zijn vrienden van Termas da Azenha Meer lezen »
Het luistert allemaal nogal nauw blijkbaar. Eén vierkante centimeter van je lijf dat je niet kunt gebruiken, en je hebt er behoorlijk weet van. Eén vierkante millimeter fout gespeld, en je ziet het. Het doet ertoe als je een kimono in elkaar probeert te naaien Dat weet een chirurg zeker en vast ook. De chirurg
Kimono’s en vingers in elkaar naaien Meer lezen »
Wij hebben een hele aardige president, Marcelo Nuno Duarte Rebelo de Sousa. Hij is erg populair, en zou zomaar weer herkozen kunnen worden, ware het niet dat dit zijn laatste termijn is. Hij wordt in de volksmond altijd liefkozend Marcelo genoemd. Een man zonder pretenties die gewoon in de rij in de supermarkt staat. Hij
Onze Marcelo ontvangt een eredoctoraat Meer lezen »
“Die aannemer weet ook niet meer wat hij moet doen” zegt Jutta, die mij onder de koffie een heerlijk verhaal zit te vertellen over haar Oekraïens-russische buurvrouw Marina. Marina worstelt met haar portugese aannemer, die volgens hem “alles heeft gedaan wat mogelijk is”. Buitenlandse aanpak van portugese architectuur Marina wilde een dakraam. Per se. Nu.
Buitenlandse beslissingen over portugese architectuur Meer lezen »
De president van Vinha da Rainha staat bovenaan de trap: “Bom dia, dona Helena” en geeft me een hartelijke hand. Zo heet dat nu eenmaal, in het portugees, de president van de deelgemeente. De burgemeester. En vertaald ben ik nu eenmaal dona Helena. Hij kondigt de komst van vier presidenten aan Komende vrijdag – als
Vier presidenten op bezoek Meer lezen »
Verleden week eindigde ik het blogje met: “Maar daarover volgende week meer.” Dat “meer” gaat over het gezinnetje dat sinds een tijdje bij ons verblijft, en op zoek is naar een eigen plekje met meer buitenlanders met kleine kinderen. Wordt Portugal overstroomd door buitenlanders? De meeste buitenlanders komen uit Brazilië. Niet zo gek natuurlijk, het
Buitenlanders in Portugal Meer lezen »
“Je gasten zijn er”, komt Broes me waarschuwen, als ik op de veranda van Palmeira bezig ben. Ze worden verwacht, ze hebben gereageerd op het blogje van verleden week. Leuke reacties van potentiële nieuwe huurders, in Portugal en daarbuiten Zoveel reacties had ik eerlijk gezegd niet verwacht, maar hartstikke leuk natuurlijk. Ik loop naar het
Nieuwe huurders? En mannen waar je op kunt bouwen Meer lezen »
