Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Het rook erg naar brand, en ’s middags betrok de lucht. De zon verdween, en kwam zo nu en dan bloedrood weer tevoorschijn. Het was heet, ik wou naar het strand met Mira. Een paar dagen boven de 35º, en half Portugal staat in brand Op het strand was het heerlijk. Het water groen, lekker […]
Portugal staat in brand, en een hagedisje op het strand Meer lezen »
Nicht Judith zat deze week niet zover van ons – maar ze was veel te druk bezig om zich staande te houden, dus ze is niet langsgekomen. Het is haar vergeven, want het was maar een weekje. Weekje alleenstaande vakantie op de golven Ze ging een weekje surfen in Ericeira. Met een groep gelijkgestemden, ongeveer
Alleen staande op de golven (van het leven) Meer lezen »
Vriendin Anja logeert een paar dagen hier. We gaan ’s even op avontuur, op zoek naar een meertje dat aanbevolen werd in de krant, de Diário de Coimbra. Op de foto zag het er sprookjesachtig uit, maar onderweg zien we ineens iets anders prachtigs. Een verlaten en verwaarloosd huis zoals er zoveel zijn in Portugal
Een verlaten huis in Portugal Meer lezen »
Ik moest naar Tojeiro van de week. Voor onderdelen voor de boiler. Jullie hebben vast geen idee waar Tojeiro ligt, lieve lezers, maar het mooiste is – ik had dat ook niet. De senhora van de winkel had wel heel lief een link gestuurd zodat ik de weg wist. Dat ik niet afhankelijk was van
Bewegwijzering is helemaal de weg kwijt Meer lezen »
Daar lees ik opeens in de krant dat Nederland haar wespen telt. Er is een nationale wespentelling, een wetenschappelijk gebeuren, dat sinds twee jaar bestaat. Haar doel: weten of de wesp gedijt, en het imago van de wesp in het algemeen opkrikken. Wespen hebben een slechte reputatie – ten onrechte, vindt de Nationale Wespenstichting Kom
Wespen in de nesten Meer lezen »
“Liever toch maar niet op de foto” zegt mijn Israelische gast bij het vertrek. Ik had gevraagd of ik een blogje over hen mocht schrijven. Ze willen wellicht in Portugal komen wonen, dus wie weet, helpt dat bij het zoeken naar een plekje. Israël is op dit moment niet zo ontspannen wonen Dat begrijpt iedereen.
Israelische visite en strandkunst Meer lezen »
Het eerste wat ze deed, was de tuintafel met een paar stoelen naar een andere plek sjouwen, achter onze keuken. Ik zag ze opeens zitten, moeder en dochter, allebei met haar tot hun middel. Zoon Remi wil het ook weer laten groeien, en toen ik vader Erwin voor het eerst leerde kennen, had-ie ook lang
Het oog en de hand van de Meester Meer lezen »
Het was de week van de onverwachte visites. Randi kwam plots langs. Wij kennen mekaar al heel lang, van zeldzame ontmoetingen. Geen hartsvriendinnen maar mensen die elkaar graag mogen. Randi is noors, en was getrouwd met een portugese man (met de nadruk op was), en heeft een portnoorse dochter. Zo zijn er steeds meer portugese
Portugese buitenlanders en buitenlandse portugezen Meer lezen »
Het gebouw waar wij in wonen is meer dan honderd jaar oud. De kern is gebouwd als badhuis, met vijftien badhokjes. Het water is namelijk geneeskrachtig, goed voor huidziekten. Volgens een goeie ouwe portugese bouwstijl gedaan Die bouwstijl heet: bij stukjes en beetjes. Eerst de kern, het badengedeelte. Die stond er al honderden jaren, maar
Portugese bouwstijl Meer lezen »
Er ging een oranje lampje branden op het dashboard. Onze Groene Citroen is een mooie en aardige auto maar heeft een zwakke gezondheid. Brandende lampjes op je dashboard zijn nooit een goed teken Nu weet ik van mijn onovertroffen zwager, dat oranje nooit een reden is om acuut te stoppen. Als het rood is, dan
Ok, gaan we naar de Roady in Figueira Meer lezen »
