“Ik ga hierna door in de kippenwei, doe jij dan de kantoortuin?” roep ik Broes achterna, die brommend alweer verdwijnt, met een flesje bier in z’n hand, want het is tegen negenen, duidelijk na werktijd en een mens kan alles overdrijven.

De tuinen van Azenha hebben aandacht en water nodig, anders gaan ze hangen

Stel je vooral geen bloeiende velden vol bloemen voor, want het is juni en de boel begint op te drogen. Zelfs hier, waar het bronwater toch ruimhartig door het oude badhuis stroomt, alvorens in de vallei te verdwijnen. In vroeger tijden was dit het enige water dat de bewoners hadden, en dat geldt voor ons nog steeds. Liever dit zuivere mineraalwater dan het gemeentewater dat met chloor doodgemaakt wordt.

Het enige nadeel: er zit veel calcium en magnesium in het zuivere bronwater, en daar houden sommige planten niet van.

Ik geef de theeplanten in de kas dus uit de gieter met een scheutje azijn. Opgelost. Het zijn blijkbaar zure planten – nou ja, ook goed. In de kas vinden ze het wel fijn, net als de mangoboom en de basilicum. Er staan al twee ananaskronen in een glaasje naast elkaar, om te proberen of ze worteltjes gaan maken, en daarna misschien zelfs een nieuwe ananas!

Dat kan allemaal, met een kas. Een grote stap voorwaarts op tuinen gebied

Naast de kas staan sinds kort een aantal fruitbomen in de kippenwei. Dat kun je nu nog geen boomgaard noemen, maar als ik maar consequent door blijf gaan met water geven en praatjes maken mag ik mezelf niet alleen gelukkig prijzen maar me wellicht ook verhuren als fruitboomcoach in de toekomst.

De basis van dit alles zijn de inspanningen van mijn familie.

Broer en zwager hebben in de brandende zon gaten gegraven in de vette klei voor de boompjes, de grond zo goed mogelijk losgemaakt. Ruime gaten, want ze moeten hun worteltjes een beetje kunnen uitslaan. En daarna moet je ze in de gaten houden, water geven, bemoedigen (“Jij kan best met je worteltjes om die stenen heen! En dan nieuwe blaadjes maken. Knap hoor, ik kan het niet!”) ‘k Heb al vaker fruitbomen geplant, met de boodschap: “Zo, dit was mijn aandeel, de rest mag je zelf doen.” – en dat werkt meestal niet.

Er zijn er een paar die dat overleefd hebben, maar die hadden dan ook een heel sterk karaktertje. Fruit hebben ze nog niet gegeven, zelfs na 14 jaar niet, dus er valt wat te zeggen voor een andere aanpak.

Broer en zus hebben de kantoortuin gewied en beplant met een boel nieuwe physalissen, borage, leeuwebekjes en anjertjes. Dat is een ander type grond: stenig, droog, keihard. Daar kun je alleen maar gaten in graven en er nieuwe aarde in doen. Het tegenovergestelde van het tuintje bij kamer 1. Daar hebben ze ook zitten graven, met een mooi resultaat. Allemaal stik-tevreden plantjes die druk zijn met het maken van mooi gekleurde bloemekes.

Kantoortuin, Vlindertuin, Bloementuintje, boomgaard-met-kas, en een afdak om je spullen onder weg te zetten. Grote stappen vooruit op tuinengebied!

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.