[et_pb_section admin_label=”section”]
[et_pb_row admin_label=”row”]
[et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Text”]

Tja … wat zal het gaan worden, vakantie in 2020?

Ik vermoed dat het in veel gevallen liever geen staycation gaat worden. Je hebt je huis nu wel ’s genoeg gezien. De grote vraag is natuurlijk wanneer we weer mogen reizen. Nu zijn er wel meer grote vragen, maar dit is er eentje die ik al vaak gehoord heb.

Wij kijken inmiddels uit over een maandenlange woestijn van leegte op de boekingskalender

Klinkt wel mooi dramatisch, niet? Het is erg dubbel – aan de éne kant vind ik al die tijd en ruimte heerlijk. Kan ik lekker dingen doen die ik al jaren had willen doen. Aan de andere kant is het erg onwennig, om na 20 jaar ineens geen komende en gaande gasten te hebben. Geen kamers hoeven schoonmaken, geen ontbijtjes klaarzetten, geen vragen beantwoorden, geen praatjes maken. Geen verwachtingen over hoe leuk deze zomer zal gaan worden.

Veel mensen hebben het over maskers, dan kunnen we wél weer socializeren

Verplicht iedereen een mondkapje op in het openbaar, om de haverklap je handen wassen, beetje alcohol eroverheen (neenee, niet om te drinken, om te sprayen!) – zo redden we het wel. Veel portugezen doen dat maskertje al vanzelf. Alle ouwetjes bij het dorpssupermarktje hadden er eentje op, behalve een vrouw. Zij verontschuldigde zich dan ook uitgebreid.

Maar ja, voor je het weet, sta je alweer te wachten totdat de mensen zijn uitgepraat, maar dan nu buiten de winkel

Wij allemaal buiten, netjes aan het wachten: “Bom dia, quem é o último?” – wie is de laatste? “Aonde está a fila?” – waar is de rij? Ik had alleen maar een paar nieuwe aardappeltjes nodig, dus ik was wat ongeduldig. Er mogen maar 5 mensen tegelijk in de winkel, net alsof dat helpt, want iedereen staat gewoon net als altijd vlak bij mekaar. De rest wacht geduldig buiten, niet netjes in een rij op anderhalve meter afstand van mekaar natuurlijk.

Eén ouwetje hielp een ander die stond te tobben met haar maskertje. Een gemaskerde op een scootmobiel gebaarde beslist dat ze precies daar moest staan waar ik stond, sneed de rij dwars doormidden, en hompelde vervolgens vlak langs iedereen naar binnen, omdat ze “Irena moest spreken”. Twee dames stonden binnen, met hun al afgerekende boodschappen, op hun gemakkie minutenlang een praatje te maken. Patiência.

Etiquette post-corona

Patiência – dat is de eerste uitdrukking die je moet leren in het portugees. En ’t heeft nog zin ook, merkte ik, want met alle gedenk van de afgelopen tijd over hoe we dit jaar gaan doorkomen zonder inkomsten gecombineerd met al die maskertjes om me heen, kwam ik op een pracht-idee.

Die witte dingen – daar wil je toch niet mee gezien worden? Het kan zoveel leuker

Wij hebben natuurlijk al een boel leuke stofjes voor de kimono’s. Daar zit vast wat bruikbaars bij, en na een halve dag YouTuben weet ik alles wat er over maskertjes te weten valt. ‘k Heb ’s wat zitten proberen.

Er zijn grofweg 2 verschillende modellen. Het rechte vouwmodel of het cupmodel. Ik vermoed dat de laatste voor mensen met een grote neus het best is. Je hebt ze met touwtjes, met elastiekjes, klittenband … en ik bedacht een geniaal systeem met een tunnelzoompje, een bandje en een oogje, maar dat kon ik nog niet realizeren want ik heb het band niet.

Dat wordt ook weer een zoektocht op het net

Maar eerst zou ik eigenlijk graag van jullie allemaal willen weten: zou je een maskertje van Termas-da-Azenha kopen? Zo van: zo helpen we de Termas de winter door? En onszelf de zomer?

Anders zit ik straks met al die maskertjes. En geen plannen om een bank te gaan beroven …

Nou ja, heb ik door die cupmodelletjes wel ervaring genoeg om leuke behaatjes te gaan naaien …

.

<< vorige

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen. We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 6 vakantiehuizen, 4 gastenkamers, een kampeerterrein en een een heleboel leuke dingen om te doen. Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

We hebben leuke aanbiedingen op onze site.

Je kunt je abonneren op het blog:

[mailerlite_form form_id=2]

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest, en op maandagochtend op LinkedIn.[/et_pb_text][/et_pb_column]
[/et_pb_row]
[/et_pb_section]