De eerste dateert van lang geleden toen we les kregen in de prachtige portugese taal, in plotsklaps tegen de gebiedende wijs opbotsten. Daar doen we in de nederlandse taal allang niet meer aan. Ik ken het nog van de net-na-oorlogse slogan: “Helpt elkaar, koopt nederlandse waar!”
Daar hebben we toch nog ineens weer een cultuurschok te pakken
Ik ben niet zo dol op de gebiedende wijs, maar in portugal is het heel normaal. “Regel kleingeld, alsjeblieft! – Arranje moedas, por favor!” “Komt mee! – Ande comigo!” “Hier! – Anda cá!” Voor een hond (of een klein kind) is de gebiedende wijs heel normaal, maar wij gebruiken het eigenlijk nooit als volwassenen onder mekaar.
Nu zijn er wel twee vormen, de beleefde u-vorm en de jij-vorm, en bij de u-variant zeg je er vaak alsjeblieft achteraan. Tegen een hond (of een klein kind), als de jij-vorm gebruikt wordt, zeg je dat eigenlijk nooit. “Hierrrrrr! … alsjeblieft” is een beetje merkwaardig.
De tweede cultuurschok is een stuk positiever
Dat was toen ik merkte dat ik op de markt mijn portemonnee aan de éne kant van de kraam kon laten liggen (per ongeluk), en niemand die daar verandering in aanbracht (= ‘m meepikte). Ik mocht mijn tassen met boodschappen even in het drukke café laten staan, en die stonden er nog, een uurtje later. Meer mensen doen dat, ik volgde hun voorbeeld. De mannen die de heuvel kwamen maaien, rekenden een redelijk bedrag, ondanks dat het duidelijk was dat wij buitenlanders waren die de taal amper machtig waren.
Het is zelfs gebeurd dat de aannemer, die een muurtje uit de keuken gesloopt had, en al betaald was, terug kwam met de boodschap dat hij een fout gemaakt had, en teveel gerekend had. Wauw. Dat ik bij de garage niks hoefde te betalen, want ze hadden weliswaar de halve auto uit elkaar gehaald maar ze konden het niet oplossen. Dus geen resultaat = geen rekening.
Daar val je toch van achterover, als nederlander?
De derde cultuurschok, na zoveel jaar Portugal, is behoorlijk onverwacht. Het is een tweedehands ervaring, maar degene die het overkwam, kan het leuk vertellen, dus tijdens haar verhaal lagen we regelmatig krom van het lachen maar waren we ook in de war.
Daar ga ik nu maar een cliffhanger van maken, want anders wordt dit blogje véél te lang. Wordt vervolgd dus, volgende week meer.
En ondertussen ben ik ook best benieuwd naar jullie eigen cultuurschok – laat maar weten!
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Nederland, naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op Bluesky, Facebook, op Pinterest en Instagram.