Je staat er nooit bij stil. Bij die kleinigheden die je leven makkelijker maken.
Water bijvoorbeeld. In combinatie met sponsjes die helpen om het water in het bad te houden
Toen we hier nét waren, kwamen er altijd een boel mensen langs. Hadden ze in het geruchtencircuit gehoord, dat er weer mensen waren in de Termas! Al die bezoekers kwamen op het woord “Termas” af. Waar gaan portugezen voor rijden? Lekker eten en water. Water is hier traditioneel een bijzonder dingetje. Raar eigenlijk, want bijzonder betekent economisch gezien schaars, en dat is water hier zeker niet.
Bovenaards water
Overal waar je komt, zeker in de berg- en kustgebieden, stroomt er water uit bicos of nascentes. Heel soms is het niet drinkbaar (não potável), maar meestal gaat het om puur, zuiver, geweldige kwaliteit mineraalwater. Rechtstreeks van de hoogvlakte van Spanje; heel vaak onderaards water.
Wij hebben hier ook onderaards water. Het komt vanaf de hoogvlakte, en gaat, zoals water doet, naar het laagste punt. Wij zitten hier in de delta van de Mondego en “ons” water komt onderaards aan. Het gaat naar een heel diep onderaards meer, waar we helaas niet bij kunnen, maar wat mensen dus al héél lang wel weten (*), en stroomt vervolgens door ons badhuis. En dat is ons badhuis zonder aanhalingstekens, want het gebouw is wel degelijk van ons.
Water is van de regering
De portugese regering vindt dat zij de enigen zijn die iets over het water in Portugal mogen zeggen. Maar ja, jammer dan, want de vorige eigenaar – Dom João Henriques Foja de Oliveira – heeft op de één of andere manier een pijp in dat onderaardse meer gekregen, en niemand weet waar. Het was toen nog niet verplicht om alles en alles te registreren; de bureaucratie was nog niet uitgevonden. Daardoor stroomt het water door het badhuis, en niemand kan er wat aan doen.
De regering mag vinden dat het water van hén is, maar het stroomt door óns badhuis. En dat kunnen we niet tegenhouden, want wie weet wat er dan gebeurt. Dan ontploft de heuvel misschien wel. Krijgen we een hele merkwaardige tsunami – vanuit land in plaats vanuit zee.
Waterige bezoeken
We hebben al ’s onaangekondigde bezoeken gehad vanuit het Ministério de Geologia e Economia, Minas, en Saúde. Staan er ineens 15 ambtenaren op hoge poten voor je neus die naar het water willen komen kijken. Nu wilden er altijd al best wel veel mensen naar het water komen kijken, erin baden, en het in grote flessen meenemen, maar dat zijn “gewone” mensen. Je schrikt toch, als er inenen zo’n officiële delegatie op je stoep staat.
Waterige functionaris
De tweede keer dat me dit overkwam, was er zelfs een ambtenaar bij die dacht dat wij misschien toch wel mooi misbruik van de situatie aan het maken waren, en mensen illegaal in de baden lieten baden.
“Olá, pardon, hoe bedoelt-u?” antwoordde ik verbijsterd, “denkt u nu werkelijk dat er iemand geinteresseerd is in het nemen van geneeskrachtige baden in DIT bad?? En dat wij daar dan een fortuin mee verdienen dat we niet opgeven aan de belastingdienst?”
Bijzondere gedachtengang. Gelukkig snapten ze wel, na de rondleiding en bij een kopje koffie, dat ik er niets aan kan doen, dat dat water gewoon maar doorstroomt. En dat dat ook moet. Omdat je anders hele nare gevolgen kunt krijgen. Je kunt er echt geen paar sokken in steken, in die onderaardse rivier.
Sokkenstop
Dat is wat die eerste bezoekers deden: er was niks meer om in het gat van het bad te stoppen, dus deden ze er maar een paar sokken in. Werkte prima. Ik vond het geniaal. Ik ben dol op mensen die hele simpele oplossingen voor problemen verzinnen. En ik leerde dat je dus helemaal geen officiële stop nodig hebt, want waar moet je die van maken? Het is een oud bad, het gat is best groot …
Ik kwam op een sponsje. Kun je wassen, en als het niet meer gaat, kan ik het nog als voegsponsje voor de mozaïek afraggen. En nu heb ik nog een betere spons gevonden, een loofah. Gemaakt van natuurlijk materiaal, dus ik mag het zelfs op de composthoop gooien als het versleten is.
Nog beter dan een paar sokken, als waterstop! Je kunt ze zelfs zelf laten groeien. Kijk maar op YouTube.
(*) in 1711 schreef Dokter Fonseca al een hele verhandeling over dit water – dat het geneeskrachtig was tegen huidziekten. En dat is het nog steeds. Al honderden jaren. Mensen van nu denken meestal dat hun voorouders soort van achterlijk waren, want ze hadden niet eens een smartphone of zelfs maar electriciteit, maar dat waren ze duidelijk niet. Misschien is het wel omgedraaid … zijn wij de sufferds die vergelijkenderwijs weinig weten.
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.