De pianostemmer schudde droevig zijn grijze hoofd. Nee, daar was eigenlijk niets meer aan te doen … ja, hij kon nog wel wat, maar: “dan moet-ie helemaal uit elkaar, alle snaren eraf, het vilt vervangen … dat wordt zo tegen de 900 euro.”

Ik begon ook droevig met mijn hoofd te schudden. “Tjee, 900 euro, daar kun je een hele leuke tweedehands piano voor kopen”, zeiden wij tegen elkaar, en schudden elkaar hartelijk de hand. Bedankt voor het langskomen, en tot de volgende keer maar weer.

Ik begon me te oriënteren over een vervanging.

Zo één met van die kandelaars voorop, en mooie gedraaide poten

Mijn rug begon direct te protesteren, want we hadden dit kreng met ongelooflijk veel moeite hier binnen gekregen, en zo één met kandelaars voorop zijn nóg veel zwaarder.

En dat allemaal, omdat er een familie muizen een onderkomen zocht aan het begin van de winter. Welk idioot zoogdier eet er nu vilt? Waarom doen muizen dat? Maar ja, logisch, we zitten hier midden tussen het groen, er wonen van allerlei beestjes en beesten hier, en in feite hebben zij de oudste rechten.

Ze willen ook graag warm zitten in de winter.

Ik ging op zoek naar vervanging. Ik zag een heleboel mooie plaatjes van je-wilt-niet-weten-wat-een-prachtige-piano’s, maar waar het natuurlijk op neer komt is die rand van wit en zwarte toetsen. Die zijn uiteindelijk het belangrijkst. Het model minder.

En ja – ik kan wel dromen dat ik zo’n geweldige varkenpiano heb staan, maar dat gaat nooit werkelijkheid worden. Net zoals die met die kandelaars niet.

Tijd om praktisch te worden, te zijn en te blijven.

En toen viel ik over een rol. Een pianorol

Dit leek me wel wat! Een electrische piano, maar dan terug gebracht naar de essentie: die zwart en witte toetsen. Je kunt ‘m oprollen als je ergens anders wilt zitten. Je kunt het volume harder en zachter zetten. Dat zijn al twee dingen waar ik erg enthousiast van wordt.

Reden genoeg om ‘m te bestellen.

Hij ligt nu bovenop de oude piano, waar de muizen overigens allang uit verjaagd zijn. Dat lijkt me een prima plekkie. Mocht je graag piano spelen, dan kan dat dus, als je hier je vakantie viert. En zoals je ziet, hebben we ook een (kinder)viool, een (gele) ukelele, een (portugese) gitaar, een (ouderwetse) melodica, een (klein) trommeltje en een (afgekloven) blokfluit.

Er zijn aardig wat gasten die (kinderen hebben die) piano spelen

Ik vind het altijd een balsem voor de ziel om te horen. Heerlijk.

O ja, nog één kleinigheidje: de vlooienmars is verboden, net als “Für Elise”. Dat heb ik nou nét een keer te veel gehoord.

Toetje: de link naar ELO – Roll over Beethoven.