Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Ik kocht deze eucalyptussen toen ze nog kleine sprietjes waren, voor 10 cent per stuk We hadden het uitgebreid behandeld: hoeveel water eucalyptussen opzuigen. Toen ik voor een makelaarskantoor werkte, in de voorbereidende fase van onze emigratie, kwam ik een paar keer bij een casa-murada-com-quintal (ik zat bij de afdeling rústico) waar de toekomstige voormalige […]
Requiem voor de eucalyptussen Meer lezen »
En Jan had nog zo gezegd: doe je portemonnee in je jaszak!!! 05:00 UUR: de wekker gaat, een heerlijk luchtig muziekje … om 06:00 uur staan we allemaal op het station. Vrolijke enthousiaste begroeting, we hebben er duidelijk zin in. De “mannen” groeperen zich bij elkaar, luid roepend dat ze zich best redden en dat
Een stressige tas Meer lezen »
– Ze worden zelfs lachend wakker, denk ik, terwijl ik de bladeren van de nespereira opveeg, en ik het geluid van achter de hotelkamers hoor. Hoe bijzonder is dat! Gistermiddag kwam Wil, de docente van de schildercursus, de keuken binnenlopen met: “Nu krijgen we allemaal de slappe lach” – wat ik een goed teken vond
Het begin van de schildercursus op de 13e Meer lezen »
Niemand weet meer de hoeveelste keer het is. We zijn allemaal de tel kwijt geraakt in al die jaren dat we hier al in de Termas-da-Azenha wonen. En het is allemaal veroorzaakt door angst. Dat ook nog ’s een keer. Vliegangst, welteverstaan Mijn broer houdt niet van vliegen. Daar hebben meer mensen last van. Hij
Familie bezoek en gouden regen Meer lezen »
Haar zoon Olle zit in de keuken op een kruk, stralend en op z’n gemak, en kauwend op een paaseitje. Zestien jaar geleden, toen zijn moeder hier net zo stralend en op haar gemak hier in de keuken zat, bestond hij nog niet. Grappig om te zien, dat haar zoon precies hetzelfde is en doet.
De vrijwilliger die in een Volkswagen bus kwam Meer lezen »
Zo. Hallo, goeiemorgen. Hoe gaat het met jullie? Wij zijn lekker bezig. De voorjaarsschoonmaak. Opruimen, weggooien, kleine plantjes planten, snoeien. Gordijnen wassen. Muren schoon met de hogedruk, verven, krabben, plakken, voegen, maaien “Ja! Broes (mijn zoon), ze zijn weg! Kom op, we kunnen!” want er komen natuurlijk gasten ondertussen, en niemand stelt het op prijs
Donkere wolken boven de voorjaarsschoonmaak Meer lezen »
Alle stads- en theaterkleding ging mee, lang lang geleden, in die grote vrachtwagen die al onze spulletjes naar Portugal bracht. Het heeft het eerste jaar in dozen doorgebracht, want het heeft een tijdje geduurd voordat al die spulletjes verspreid konden worden door het hele dorp. De eerste gelegenheid was een bonte avond van de eerste
Hoe vaak verkleed je je in je vakantie? Meer lezen »
Het was zo’n dag vandaag. Gisteravond was al duidelijk dat de keukenkraan gezondheidsproblemen had. De knop van het warme water draaide losjes en maakte een raar geluid. Het is één van de 9 keukenkranen hier in het dorp, en de meest gebruikte. Dag in, dag uit, draaien maar – en daar komt weer een straal
Watervast vertrouwen Meer lezen »
Soms lijkt het alsof ik een speciaal talent heb. Een talent om moeilijkheden aan te trekken. Alles wat er mis kan gaan, had ik al bedacht, dus dat kan alvast niet meer gebeuren. Mijn overtuiging is namelijk: alles wat je bedacht hebt, gebeurt niet. Dat betekent dat ik soms met een hoofd vol met apocalyptische
Naar de Ambassade voor het verlengen van je paspoort Meer lezen »
