Vriendin Carla heeft nog wel vaker mooie verhalen over wat er bij haar in de buurt gebeurt. Ze is betrokken bij het leven van haar dorpsgenoten want ze is een extravert en haalt dus haar energie uit het contact met mensen. Zo heeft ze een dementerende buurman die voor verhalen zorgt Hij woont alzeleven in […]
Dementerende buurman Meer lezen »
Deze week weinig woorden maar veel noten op mijn zang. Dat wil zeggen, niet zo erg op mijn zang maar meer op het spontane gezang van mijn muzikale landgenoten. De titel van dit videootje: spontaan gezang Deze kwam ik het eerst tegen. Een zoon en een vader, gewoon thuis op de bank. De portugese samenleving
Portugezen houden van portugese muziek Meer lezen »
De eerste dateert van lang geleden toen we les kregen in de prachtige portugese taal, in plotsklaps tegen de gebiedende wijs opbotsten. Daar doen we in de nederlandse taal allang niet meer aan. Ik ken het nog van de net-na-oorlogse slogan: “Helpt elkaar, koopt nederlandse waar!” Daar hebben we toch nog ineens weer een cultuurschok
Portugees-nederlandse cultuurschok Meer lezen »
De president van Vinha da Rainha staat bovenaan de trap: “Bom dia, dona Helena” en geeft me een hartelijke hand. Zo heet dat nu eenmaal, in het portugees, de president van de deelgemeente. De burgemeester. En vertaald ben ik nu eenmaal dona Helena. Hij kondigt de komst van vier presidenten aan Komende vrijdag – als
Vier presidenten op bezoek Meer lezen »
“Oei! zeg ik benauwd als ik van het ene bed naar het andere ben gehobbeld, “Waar is m’n arm?” “Kijk ’s aan, daar heb je ‘m gevonden” zegt de verpleegster glimlachend tegen me. M’n linkerarm ligt bijna dwars over mijn hoofd. Totaal gevoelloos. Hartstikke vriendelijk personeel in het ziekenhuis in Figueira Hoe kom ik hier
Hoe gaan de dingen in het portugese ziekenhuis? Meer lezen »
De laatste keer dat ik er was, stond de benedenverdieping nog vol met ouwe roestige vrieskisten, en was de trap naar de toren afgesloten omdat het te gevaarlijk was. Een ooievaar had een nest in de boom die op de toren groeide gemaakt. Het klooster van Seiça staat al heel lang leeg Het staat op
Het klooster van Seiça Meer lezen »
Het is feest in Soure, maar ik ben te vroeg. Om 10 uur ’s ochtends is het nog geen feest, dan is iedereen nog aan het bekomen van de avond ervoor. En zo te zien was het een avondje wel! 19 september is de verjaardag van Sint Matteüs De speciale Sint van Soure. Eén van
De verjaardag van Sint Matteüs Meer lezen »
Vriendin Anja logeert een paar dagen hier. We gaan ’s even op avontuur, op zoek naar een meertje dat aanbevolen werd in de krant, de Diário de Coimbra. Op de foto zag het er sprookjesachtig uit, maar onderweg zien we ineens iets anders prachtigs. Een verlaten en verwaarloosd huis zoals er zoveel zijn in Portugal
Een verlaten huis in Portugal Meer lezen »
Het gebouw waar wij in wonen is meer dan honderd jaar oud. De kern is gebouwd als badhuis, met vijftien badhokjes. Het water is namelijk geneeskrachtig, goed voor huidziekten. Volgens een goeie ouwe portugese bouwstijl gedaan Die bouwstijl heet: bij stukjes en beetjes. Eerst de kern, het badengedeelte. Die stond er al honderden jaren, maar
Portugese bouwstijl Meer lezen »
Wist je dat er ruim 30.000 heiligen zijn? Ik was er nooit opgekomen, heiden die ik ben, als ik niet in een van de steegjes in hartje Coimbra opeens een popup-winkeltje zag, dat schitterende kitsch kleding verkoopt. Speciaal voor de gelegenheid van één van die jarige Heiligen, bleek Nieuwsgierig steek ik m’n neus om de
