Home » De laatste kampeerders van dit jaar

De laatste kampeerders van dit jaar

Ik begin een beetje aan mezelf te twijfelen. Ik zat er volkomen naast, qua beoordelingsvermogen. Ik dacht toch altijd dat ik een prima inzicht had in de menselijke psyche, maar nu …

In sommige situaties, zoals met de laatste kampeerders, zat ik er volkomen naast

Ik doe wat iedereen doet: als je iemand voor het eerst tegenkomt, maak je er razendsnel een verhaal bij. Dat heb je vaak niet eens door. Zeker als je zoveel mensen voor het eerst ziet, zoals een hotelier, een B&B-moeder of een beheerder van een kampeerterrein, gaat dat helemaal volautomatisch.

Wij zouden “met z’n allen” naar Figueira (toen we nog “met z’n allen” waren, nog maar twee weken geleden) om een ijsje, te slenteren, en een beetje te wennen aan het komende afscheid.

Ik kon ook mee, ondanks de verwachte aankomst van kampeerders. Ze hadden gebeld, of ze een paar dagen eerder konden komen. Ze waren vroeg, helemaal fijn!

Ze waren zelfs al helemaal geinstalleerd op het kampeerterrein toen we weggingen. Ik zei tegen mijn zus, toen ik ze zag utteren met hun design caravan: “Ik ben benieuwd. Ze zullen wel blijven, want ze hebben de kamers geboekt voor hun volwassen kinderen die volgende week komen, maar ze horen niet bepaald tot onze doelgroep.”

Dat dacht ik te zien aan haar smetteloze gebroken witje setje, en de dito kleur polo van haar man

De volgende dag zag ik haar in een jurkje met grote paarse bloemen met bijpassende paarse schoentjes. Schitterend! Je zou er zo de catwalk mee op kunnen. Niet iets wat je vaak ziet bij kampeerders, vooral de schoentjes niet.

De dagen erna steeds in een andere prachtige outfit. “Hoe doet ze dat?” vroeg ik me af, “zo groot is die caravan niet. Dat moet wel heel efficiënt en netjes zijn ingericht!”

Het was wel te merken aan het Toiletgebouwtje. Daar hoefden wij niets te doen, dat was spic&span

Ze waren heel vriendelijk, complimenteus en opgewekt tijdens de ontbijtjes die ik hen en hun kinderen serveerde. De hele familie bij elkaar, maar toch iedereen z’n eigen plekkie. En de ruimte. Dat is wel belangrijk, want hoeveel je ook van elkaar houdt, je hoeft niet de hele dag op elkaars lip te zitten.

Bij het afscheid hadden we nog een praatje. Dat valt onder de vertrouwelijksheidwet tussen gasten en B&B-moeders, dus dat gaan we hier verder niet behandelen.

Maar ik had er toch flink naast gezeten, met mijn eerste indruk en automatisch gegenereerde verhaal

Net als met de volgende, alleengaande kampeerder. Een vrouw van mijn leeftijd, vrolijk lachend, die de Termas “al lang op haar lijstje had staan, maar door 2020 was het er nog niet van gekomen.” Rianne, met een grote witte bus, en een electrische fiets.

Toen ze een bedenkelijk gezicht trok bij het horen van de dagprijs-met-electriciteit, zei ik genereus: “Allez, dan doen we net alsof je geen stroom gebruikt. Dan is het vijftien per dag.” Ze klaarde op, en zei: “Ja, want wie weet hoe lang ik blijf …”

Wel, dat was vanochtend duidelijk. Twee dagen dus. Zomaar verdwenen zonder een woord, en zonder te betalen. Wel met achterlating van haar vuilnis, dat vind ik dan eigenlijk nog het grofst.

Had ik er ook weer helemaal naast gezeten, met m’n vertrouwen

Dat stemt nederig. Altijd nog wat te leren.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen. We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een een heleboel leuke dingen om te doen. Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest, en op maandagochtend op LinkedIn.