De mozaïeken in ons kleine vakantiedorpje lopen (altijd) uit de hand

Waarom? De eerste fase van de entree van het badhuis is eindelijk klaar. Vier mozaïeken samen – als een weergave van wat je te wachten staat in de rest van het dorp.

Het begon in oktober en nu zijn de twee grote mozaïeken eindelijk klaar

Ik had hulp van een paar vrienden. Dat is prettig, want bij het maken van mozaïek heb je geduld, liefde en toewijding nodig, omdat het altijd veel werk is. Hoewel je je al realiseerde dat het meer werk is dan je denkt, is het nog steeds meer werk dan je denkt.

Natuurlijk is het geen dag in, dag uit baan. Je werkt er niet elke dag acht uur aan. Er zijn veel andere dingen te doen (onderhoud, bijvoorbeeld, hier en daar schoonmaken, een badjas naaien – om er maar een paar te noemen) maar al met al denk ik dat ongeveer de helft van deze tijd daarin zit.

Maar woorden drukken niet uit wat je ziet. Laten we de rest van het verhaal maar overslaan en direct naar de foto’s gaan. Met trots presenteer ik u – het maken van “De vijver” en “Een kleurrijke zonsondergang aan de oceaan” (met daarboven “De mieren” en ernaast “Antoine, het zeepaardje”):

Op zoek naar de juiste compositie, de kleuren, de grootte van de stukken – soms is het keuzestress, maar meestal is het heerlijk om in de zon te zitten en te puzzelen.

.

Nu is het echt prettig om hulp te hebben, omdat dit bord te groot is om alleen om te draaien.

Controleren of alles in orde is vóór het meest opwindende deel van dit proces.

.

… maar ik kan het wel zelf aan de muur lijmen.

En nu begint het plakken ter plekke …

… en dat gaat een halve eeuwigheid door … in de meest onelegante en oncomfortabele denkbare posities. Het kost tijd en gedurende die tijd kun je nieuwe plannen maken. Voor een ander mozaïek bijvoorbeeld. Zoals ik deed. Mozaiekvriendin Astrid vond het een uitstekend idee.

Ze is hierin een geestverwant, helaas met een veeleisende baan, dus ze komt van tijd tot tijd slechts een week meemozaïeken.

We slaan enkele stappen over; het bovenste kleurige stuk lucht was ook ter plekke plakken. Dus ja, hoe interessant is dat? We zijn dan wel weer blij met het resultaat.

De andere heerlijke ontdekking waren de schaaldelen. Wanneer een boom in planken wordt gezaagd, gooien ze de eerste en de laatste weg omdat ze aan één kant rond zijn. Ik vind ze prachtig! Met een beetje schuren en beitsen krijg je geweldig behang. Maar dan behang in ruwe vorm …

Het mooist van al: mooi weer! Heel gepast voor de officiële opening van de ingang, vin-je niet?