Het regent katten en honden (vooral honden)

Buurman Paddy had haar het eerst gezien, proberen te slapen in het veld. Hij had haar al ’s wat te eten gegeven, daar in het veld, maar hij kan haar niet mee naar huis nemen want hij heeft twee katten. En die twee tolereren niet veel van het baasje.

We praatten erover: misschien een uit de gratie geraakte jachthond?

Ze maakt helemaal geen jachterige indruk. Ze is heel vriendelijk en lief. Een beetje onderdanig, maar ja, da’s niet zo gek in haar positie. Honden houden er niet van om alleen te zijn en/of langs de weg te zwerven. Zeker meisjeshonden niet. Honden willen in de eerste plaats veiligheid, een clan waar ze bij horen.

Paddy had er niets over gezegd, maar hij had al een paar weken geleden kennis met haar gemaakt. Misschien had-ie er niets over gezegd omdat ik al een tijdje roep dat ik Geen Beesten Meer Wil!

Hij kwam haar zowat elke dag tegen, want ja, als gewilde goudsmid moet je elke dag naar het postkantoor om je juweeltjes op de bus te doen. Anders worden de klanten ongeduldig, en dat willen we niet. Paddy is ook een hondenvriend, wat zeldzaam is bij kattenliefhebbers. Blijkbaar voelt deze hond dat ook aan, want de volgende dag ligt ze weer op de stoep.

We aaien haar elk aan een kant

Het is beestenweer, dus ik maak van een tuintafel en een ouwe slaapzak een enigszins droog slaapplekje. Beter dan in het veld, lijkt me, maar ’s ochtends is er niemand meer te zien. Tot de avond, daar is ze weer. Zou ze ergens een nest babies hebben dan? Ze heeft overduidelijk een worp gedaan, en zo te zien waren dat er aardig wat.

Oeps. Eén hond, okee. Maar gelijk acht puppies erbij? Een meisjeshond, tja … ik snap nu wel waarom veel portugezen ze niet willen, want de dierenarts kan leuk rekenen als je haar wilt steriliseren. Dat gaat per kilo, geen idee waarom, maar hoe groter, hoe duurder. Deze komt op zo’n 250 euro, da’s voor veel mensen een derde van hun maandsalaris.

Maar ja, om dan zo’n beessie buiten te flikkeren …

Dit beessie had de beste tactiek die je maar vertonen kunt als hond: ze was heel lief en aanhankelijk. En tja, als je in die ogen kijkt … dan moet je echt wel een hart van beton hebben wil je zo’n snoetje wegjagen. Dat kreeg ik dus ook niet voor elkaar, ondanks dat ik al mijn geroep dat er “Geen beesten meer binnen komen! Niet één meer! Genoeg geweest!”

Inmiddels heeft Mira een naam, een zacht harnas-met-riem,een wormenkuurtje achter de rug, een afspraak met de dierenarts voor de vaccinaties, chip en sterilisatie, een plaats op de bank tegenover me in de kamer, een kussen in de keuken, een plekje buiten op het terras, en een plekje in mijn hart.

Je ziet het: een grote mond opzetten helpt niks tegen mooie ogen

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.