“Ach, als we dat geweten hadden, dan hadden we een kuikentje mee kunnen nemen van de jaarmarkt in Montemor!” antwoordt de éne weduwe, en de andere knikt meewarig, “maar u kunt haar ook een bad geven, dan koelt ze wel af. Ze hebben koorts, hè, ’t is koorts …”

Ik dacht al dat de weduwen veel van kippen wisten, en dus ook van broedse kippen

Ze komen al een tijdje. Zat van het drukke leven in de buurt van Monte Redondo, zoeken ze hier de rust en de vrede van het platteland. Jeugdsentiment. Drie weduwen, elk met een eigen speciale geschiedenis, die ik heel summier wel ’s hoor van de weduwe die altijd komt reserveren.

Het is een mooi groepje portugese vrouwen. Met z’n drieën zouden ze een geschiedenisboek kunnen schrijven. Ik vind het moeilijk te schatten hoe oud ze zijn maar ik vermoed tegen de 70.

Ik dacht al dat ze veel van kippen afwisten

Hoe ik dat weet? De laatste keer dat ze overlegden wanneer ze langs zouden komen, hoorde ik één van hen zeggen: “Nee, morgen kan niet, want dan gaan we de kippen slachten.”

Veel portugezen die in de buitengebieden leven, hebben nog steeds een moestuin en kippen

Ik heb er wel vertrouwen in, dus daar ging mamma kip dan. Al haar aspiraties de emmer in … We hebben geen haan, dus dat zou sowieso nooit wat worden met die eitjes. Ik had al op de markt gevraagd naar een kuikentje maar ze waren allemaal te groot.

En nu hebben we geen platte kip*, maar natte kip

* Referentie aan kip piri-piri, een portugese specialiteit. Gegrilde kip die op een speciale manier opengesneden is. Wij noemen het altijd al platte kip.

Zonnige groeten van Carolina, Klazina, Catharina en Kristina!