Home » Langzalzeleven (in de gloria)

Langzalzeleven (in de gloria)

“Wat zingen jullie eigenlijk in België?” vraagt de jarige stralend, nadat ze haar kaarsje uitgeblazen heeft, “ook langzalzeleven?”

“Ja, ’t is geloof ik over de hele wereld hetzelfde”, antwoordt haar tafelgenoot, “ik ben in Polen geboren, en ook in Polen zingen we hetzelfde liedje.”

We hebben een verjaardag, inclusief verjaardagsdiner

Het gebeurt elk jaar wel een paar keer, dat er iemand jarig is, meestal meerderen. Voor kinderen hangen we slingers op, maken een bol van ballonnen en zingen we Het Lied.

Voor volwassenen ligt het soms wat gevoeliger

Sowieso is het al de zoveelste keer, dus de opwinding neemt wel wat af. En veel mensen vinden het ook helemaal niet zo leuk om ouder te worden, maar – heel inconsequent – wel leuk om jarig te zijn. Nu ben ik wel van inconsequent, want anders wordt het leven wat te rechtlijnig, maar het klopt natuurlijk niet.

“Hoe voelt het nou, dat je 50 wordt?” vraagt de belgische Poolse voorzichtig aan de jarige, “vind je het leuk?” “Ach, het voelt niet anders dan gisteren”, lacht jarige Jet, “ik heb er geen problemen mee, ’t is nog steeds leuk om ouder te worden. Langzallikleven!”

blog-Langzalzeleven-verjaardag

We wensen je een lang leven

Weet jij veel wat dat inhoudt, als je 5 wordt? Alleen als er een nulletje bij komt, dan denk je daar misschien weleens over na. De familieleden van een van onze kampeergasten hebben waarschijnlijk net iets te vaak tegen hem gezegd, dat ze hem een lang leven wensen, want van de weeromstuit is hij over de 2 meter gegroeid. Hij heeft het letterlijk genomen.

Boven de 2 meter is zelfs voor een nederlander lang. In een land als Portugal val je dan wel op. Ik zie altijd al mensen op de zondagsmarkt in Louriçal met verbazing op onze gasten reageren; de kleinste portugezen vooral. Ik heb er zelf ook erg aan moeten wennen, om steeds overal bovenuit te steken.

In Nederland ben ik heel gemiddeld met mijn 1.76

In het begin probeerde ik dan stiekem een beetje door m’n knieën te zakken, zonder dat iemand het zou merken. Dat werkt natuurlijk maar voor een paar centimeter hooguit. En als je het overdrijft, is het bijzonder merkwaardig voor je – veel kortere, en dus gevoelige op dat punt – mannelijke gesprekspartner.

De vorige generaties portugezen zitten rond de 1.50 of een beetje meer. Je pikt de nederlanders er zó tussenuit, op de markt.

De mooiste reactie ooit

Onze lange gast stond van de week met zijn iets minder lange maar nog steeds indrukwekkende partner in een pastelaria te wachten op bediening, toen er een vrouw met een klein jongetje binnen kwam. Alle aanwezigen probeerden heel beleefd om niet te kijken, maar ze hadden zo’n reus van 2.12 nog nooit van hun langzalzeleven gezien, dus dat was best spannend. Ze deden heel erg hun best om niet te gluren.

Het jongetje brak die spanning door onbeschaamd en stralend naar Peter op te kijken. Wat is dat nu? Prachtig! Dus reuzen bestaan echt! En door zijn onbevangen bewondering voor zo’n ongelooflijk lange man brak iedereen in een bevrijdend gelach uit.

We zijn er natuurlijk niet bij geweest, maar we hebben geprobeerd om die scène te reconstueren. Volgens ons prima gelukt. Mijn 1e gedachte bij deze foto was:

“Oi! Hoe klein kun je zijn??!”

Langzalzeleven-blog-verjaardag

3 reacties op “Langzalzeleven (in de gloria)”

  1. Hoi Ellen, bedankt voor je mooie blog. We hebben weer ontspannen weken gehad in Portugal en zeker bij jou op de camping. De boven verdieping van je camping is ook een aanrader. Groet Peter en Marion

Reacties zijn uitgeschakeld.