“Zet de kraan maar effen helemaal open, dan doe ik ‘m over een kwartiertje wel dicht” zeg ik tegen Broes, “als die doek dan droog blijft, is het opgelost.”

Die kraan moet open omdat de afvoer lekt. Niet erg, een drupje per vijf minuten misschien, maar genoeg om je ’s flink dwars te zitten. Voorafgaand aan de open kraan zijn alle rubber ringen vervangen, alles goed aangedraaid, gecheckt, gedubbelcheckt, en er was ferme taal bij gebruikt. (Dat helpt soms ook, maar meestal niet.) Water wil gewoon liever niet in buizen; elk klein gaatje is een ontsnappingsmogelijkheid!

Gevolg van het openkranen-beleid: een flinke lekkerij

Klein rampje, want we hebben net het laminaat gelegd, als laatste stap in deze kleine verherverbouwing van de keuken van appartementje ½. Na een paar dagen hoor je nog steeds een zompig geluid, en komt er weer meer water naar boven. Dus alles mag er weer uit.

En: nu loopt de aanrecht niet meer leeg. Het wordt erger in plaats van beter. Er is iets geheimzinnigs aan de hand!

Maar wat?

Soms ben je even bezig om de diagnose te stellen. Wie, wat, waar, wanneer en hoe?

Het probleem was onze oplossing*

“Ik kan de muur een stukje openhakken” zei Broes optimistisch, “ dan komt-ie wat lager te hangen, kan het beter doorstromen, en is dat drupje opgelost.” Goed idee, dachten wij.

Wel wat vervelend, denk je dat je klaar bent, maar het leek de enige oplossing om van dat ellendige drupje af te komen. Broes welgemoed aan de slag. Het lijkt een klein klusje, dus hakken, puin ruimen, wat herstelwerkzaamheden, en klaar!

Helaas. Niks puin ruimen, klaar, maar lekkerij

(nog meer ferme taal …)

Terugredenerend is het logisch.

Gruis in de buis

Je moet er even een zakje omhangen, zodat het gruis van de muur niet in de buis kan komen …

Raadsel opgelost!

* Theo Maassen: “De oplossing is het probleem niet.” In dit geval heeft hij geen gelijk.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Instagram, en op Pinterest.