Home » Moestuinliefhebbers in de Rode Bus

Moestuinliefhebbers in de Rode Bus

“Hebbie effen een momentje?” Mijn broer komt me tegen bij de keuken, en sleept me mee naar de Vlindertuin waar hij de afgelopen dagen flink in heeft zitten hakken.

We hebben familiebezoek met een paar gepassioneerde (moes)tuinliefhebbers

Eén van de zussen en mijn broer dus, dus er gebeuren veel dingen op het natuurlijke vlak, als zij er zijn. “Kijk” zegt hij trots, en gebaart weids over de kale aarde, “Dit is nu helemaal onkruidvrij, en hier, tussen die stokjes heb ik de phacelia* gezaaid. Hier voor, dit hele stuk, heb ik die andere bloemenzaadjes breedwerpig gezaaid.”

Ik ben onder de indruk. “Maar pas op voor de vogelen des velds, want ik heb al twee mussen gezien die lekker zaten te pikken.”

“O, o” antwoord ik, “dan moeten we misschien er nog een stokje bij zetten, en dan touw ertussen met aluminium-strookjes eraan wapperend. Dat vinden ze eng.”

“Joh, ben je gek, het waren maar twee musjes.”

“Jaja, maar dat vertellen ze allemaal aan mekaar door, hè. Waar denk je dat ze het over hebben, ’s ochtends vroeg om half zeven, in de kiwi voor mijn slaapkamerraam? Dan geven ze mekaar die info door hoor!”

Ik loop lachend weg om mijn motormaaier te gaan halen.

Als ik een half uurtje bezig ben, komt zus Net naar me toe met een geheimzinnig schaaltje, en gebaart dat ik even naar de kant moet komen en m’n mond open moet doen. De eerste aardbeien uit eigen tuin. Je weet niet wat je meemaakt, zo lekker.

Heerlijk, zo’n eigengekweekte aardbei. Een groot voordeel van een moestuin hebben

Om bij die moestuin te komen, moet mijn 82-jarige zus vanaf haar kamer een nogal steil holletje af. Ondanks dat ze uren achter mekaar aan het snoeien of wieden is, is dát een net iets te grote uitdaging. Maar da’s geen punt, want daar heeft Grote Broer iets op gevonden.

Gelukkig groeien ze hier welig, die rietstengels. Het lijkt op bamboe, het groeit ook zo hard, maar het is iets minder sterk. Sterk genoeg toch om er een mooi leuninkje van te maken, waar je net even houvast aan hebt op zo’n holletje.

“Da’s toch niet stevig genoeg” roep ik, “daar kun je toch niet aan gaan hangen of op leunen!” “Nee, dat hoeft ook niet” zegt Net, “ik moet alleen een klein steuntje hebben, dan voel ik me zekerder.”

Andere zus vindt het allemaal maar niks, dat gewroet in de aarde

“Allemaal beestjes, boe” zegt ze met een vies gezicht, en duikt weer in haar boek. Gelezen moet er worden, dat doen we allemaal. Van thuis meegekregen, een familie van lezers. Bijvoorbeeld de serie over de zeven zussen – wij zijn ook zeven zussen – van Lucinda Riley.

Even later zit ze ijverig aardappels te veranderen in frietjes, terwijl haar man met mijn zoon de verfafbrander open maakt. Het blijkt een onveranderbaar feit, de verfafbrander is definitief stuk. Daarmee gaat mijn waardering voor Parkside – het huismerk van de Lidl – een pietsie omlaag; hij is maar zes ramen en een deur meegegaan.

“Niet helemaal eerlijk” zegt Broes, “die boormachientjes doen het al jááren.” “Maar Einhell is toch beter” werpt zwager Dick op, en daarmee krijgen ze een gesprek over gereedschappen en merken, gelardeerd met de zwaaiende telefoon van zus Tien, die tussen het lezen door ook net zo makkelijk van alles opzoekt op haar iPhone.

Familie. De basis van je bestaan. En van je moestuin. En van je gereedschappenpark. En van je inlichtingendienst. En van je receptenbestand. En van je …

Kijk nou wat een schattige paarse bloemekes. Het zijn bijen- en vlinderplanten, en nog groenbemesters ook. Als je niet weet wat dat is, heb je geen tuin, ben je geen tuinliefhebber, en heb je er ook niks aan om dat te weten.

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.