Neenee, de Kerstman heeft niet hier gezeten … en het was niet zo dat we gespannen wegdoken bij het geluid van een auto. Zo erg was het nou ook weer niet, met dat onderduiken. ’t Was nou ook weer niet zo dat het hele dorp propvol zat met onderduikers. Er waren een paar hier en […]
Onderduikadres voor de Kerstman Meer lezen »
Ik ben zo blij met al die ruimte om me heen … … zeker zo op een zaterdagmiddag, dan krijg je het gevoel dat de hele wereld vrij en open is, en kom op zeg, ben ik een workaholic of wat? Natúúrlijk moet er nog dit en dat, en nog meer, maar mag een mens
Een dief en een muziekje (of twee) Meer lezen »
Dit “Jaar-van-de-Vlinder”-project – daar is toch wel weer een paar maanden in gaan zitten. Het lijkt een klein muurtje, maar al met al duurt het toch wel even. Nu hebben we het natuurlijk niet over 24/7. Dit is in de zomer begonnen; eigenlijk is 2018 al het “Jaar van de Vlinder” Een russisch meisje gaf
Fijn plan: 2019 wordt het “Jaar van de Vlinder” Meer lezen »
Vraag van een kind in 2058: “Mamma, wat is dit witte spul?” “Dat heet papier. Pas op! Niet aanraken! Het is heel kwetsbaar, en inmiddels best zeldzaam!” “Waar komt papier vandaan?” Portugees papier. Dat hebben we hier. Volop. Maar dan wel in rauwe vorm Mag ik u even rauw op uw dak vallen? Alle
“Nee, nee, nee, vergeet het asiel, daar gaan ze niet naar toe!” zegt Julia gedecideerd, “ik mobiliseer mijn hele netwerk, en dan vinden we heus wel iets.” Ik sta er een beetje sip bij, tussen de stokken die de golfplaten omhoog moeten houden. De stokken leunen op stukken boomstronk – daar hebben we inmiddels plenty
Onze schattige baby hondjes en asiel Meer lezen »
Eindelijk heb ik een goeie naam gevonden voor de stijl van de Termas! Hèhè. ‘k Heb jaren geworsteld met hoe dit te beschrijven. En het was me ook onduidelijk waarom ik me altijd aangetrokken voel tot oude en gebruikte voorwerpen. Het komt door wabi sabi Wabi sabi is de japanse filosofie dat we respect hebben
De Termas-stijl heet wabi sabi Meer lezen »
Maandagochtend moest ik naar Figueira da Foz én naar Soure. Twee verschillende richtingen. Ik koos voor Figueira, omdat daar de nieuwe pakking voor de boiler van Casa Oliveira vandaan moet komen, onder andere. Dat boiler project ligt al een maand te wachten. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar wanneer ik die onderdelen lang
Het leven dendert gewoon door in Termas-da-Azenha Meer lezen »
“Joh, ze is gewoon recalcitrant ervan”, grapt Nico tegen Astrid, als ik nog een keertje zachtjes tegen een boomstam aantrap, die daardoor een mooie vuurregen geeft. “Ja!” beaam ik uit de grond van mijn hart, “Ik wil morgen nou gewoon eens een dakloze dag! ‘k Heb ’t wel gehad met dakpannen optillen en over stoffige
Wederopbouw na het bezoekje van Leslie Meer lezen »
De parkeerplaats is vol, en de lichten branden op half. Brood hebben ze niet meer, en de broodbakmachines gaan vandaag zeker niet meer aan het werk. Halverwege het eerste pad in de supermarkt kom ik een man tegen die een T-shirt draagt met de opdruk: This is only the beginning. Nou, als dat zo is,
Hallo orkaan Leslie Meer lezen »
Ik lees net dat we allemaal cyborgs worden, en wel veel eerder dan we denken! ‘k Heb net het nieuwste boek van Dan Brown uit. Oorsprong. Ooit, lang geleden, las ik de Da Vinci Code, net als iedereen. Ik begon aan het eind van de middag erin met een flinke dosis scepsis – “We zullen
Vakantie? Lekker lezen! Meer lezen »
