“Olá madame!” zegt een wat oudere man achter zijn maskertje. Je kunt zien dat hij erbij lacht, ook al zie je dat niet. “Ah, olá!” herken ik hem, “Como está? Tudo bem?”

Ja hoor, alles bem, alleen heeft hij weer een brief van zijn portugese pensioen uit Nederland ontvangen

We kennen mekaar langer dan vandaag. Hij kwam al jaren geleden om te vragen of ik hem zou willen helpen bij het invullen van de verklaringen die zijn pensioenfonds van hem hebben wil. Nog veel langer geleden heeft hij een paar jaar in Nederland gewerkt.

Daarom krijgt hij nu elk jaar weer van die brieven uit Nederland.

Madame moet alsteblief effen uitleggen waar daar nou weer in staat, want het is alleen maar in het nederlands. Je moet blijkbaar elk jaar een formulier invullen dat je nog in leven bent. Ze willen wéér weten, wat je bankrekeningnummer is, en of je adres nog klopt, je burgerservicenummer, en dergelijke dingen meer.

Hier heb je een “Cartão de cidadão”, dat is je rijbewijs, paspoort, belastingnummer, sociale-verzekerings-nummer en nog wat – alles-in-één, wat je vanaf je geboorte kunt hebben. Allez, voor je 18e zonder rijbewijs dan, maar handig want er kan van alles aan toegevoegd, en je hebt bij alles maar één kaart nodig.

Zou dat in Nederland dan zo achterlopen? vroeg ik me af

Portugal heeft wel meer van die quantumsprongen gemaakt. De vaste telefoonaansluiting is bijna overgeslagen. Men ging van ontmoetingen-bij-de-wasplaats (vrouwen) of een wijntje-in-het-café (mannen) bijna naadloos over naar een supermoderne mobiele telefoon. Over wasplaats gesproken, vandaar naar een gloednieuwe, keurignetjes ingerichte keuken met wasmachine, droger en vaatwasser is voor portugezen een realiteit.

Ik vulde trouw die verklaringen in. Naar waarheid. De senhor stond immers naast mij te ademen, levend en wel? Maar ik vind het wel merkwaardig. Het stikt van de technologie overal, alle bestanden van overheidsdiensten zijn aan elkaar gekoppeld, maar ze geloven nog steeds niet dat je vanuit je graf de boel niet belazert.

Typisch nederlands? Of is er iets anders aan de hand?

Dat blijft een vraag hier hoor, ik heb het antwoord niet. Als iemand het weet, mag-ie het zeggen.

Ik hield er in elk geval – behalve het gevoel dat je iets Goeds doet voor je Medemens – elk jaar een lekkere fles biologische wijn aan over. De laatste keer, toen bleek dat hij ook voor de optie het pensioen in één keer krijgen kon kiezen, koos hij dat. Zijn we er in één keer vanaf, en dan heb je tenminste een substantieel bedrag in handen, in plaats van het equivalent van een kerstcadeautje elk jaar.

“Muito obrigada para tudo, madame” zei hij en maakte met zijn rechterhand het gebaar dat ik mee moest komen. Hij had een verrassing, zei hij, terwijl hij het dekzeil van zijn pickup opensloeg. Hij was schilder geweest, en nu écht met portugees pensioen, dus dit had hij niet meer nodig.

De bodem van de pickup was bedekt met emmers en emmertjes verf. In alle kleuren van de regenboog. Muurverf, want portugezen houden erg van een kleurig huis. Paars, alle tinten blauw en groen, een emmer okergeel, rood, oranje, en een beetje wit. Alle kleuren in alle tinten die je maar kunt bedenken.

“O … muito obrigada …” zei ik verbijsterd

Heb ik nu dus een nog veel moeilijkere taak. Bedenken waar ik in vredesnaam een regenbooggevel zou willen hebben ….

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.