Moeilijke keuze. Als we door Portugal zigzaggen, van noord naar zuid, komen we heel veel Mooie Plekjes tegen

Wij zijn ooit in het noorden begonnen met de ontdekkingsreis. Wel logisch als je uit een noordelijk land komt. We staken de grens over bij Ponte de Lima, en voelden ons gelijk thuis. Spanje is heus en echt een ander land, ook mooi, daar niet van, ook aardige mensen, maar Portugal is een ander verhaal.

Weinig pretenties, geen poeha, gewoon eerlijke, lieve geduldige mensen die je graag effen op weg helpen, en daarvoor alle tijd nemen. Veel lachen. Gezellig kletsen, met elkaar, maar ook net zo makkelijk met jou. Dat je er niks van verstaat is geen probleem. Als je maar teruglacht. Dat zorgt voor een hele prettige ontspannen sfeer in het hele land.

Dat was dus een heel verschil met de gereserveerde Spanjaarden, en een super kennismaking

Ponte de Lima is een lief plaatsje waar we een enorme markt bezochten op de brede kant van de rivierbedding van de Lima. Je kunt er over een Romeinse brug met een geweldig uitzicht over de heuvels achter de brede rivier met veel waterplanten die grillig uitwaaieren door het water.

Voor het eerst zag ik daar een portugees fenomeen: er staat van alles naast elkaar gebouwd. Oud, nieuw, leegstand, moderne architectuur. De Paço do Marquês (+ 1464) was er duidelijk eerder dan de groene doos (moderne architectuur) die er achter neergezet is. Allerlei stijlen door en naast elkaar. Voor het gemak blijven de onbewoonbare huizen en ruïnes er vergeten tussen staan, en kunnen rustig instorten of wegrotten. Dit zie je door het hele land. (Nou ja, eigenlijk vanaf Zuid-Frankrijk al natuurlijk.)

Sla je bij Ponte de Lima linksaf, ga je richting Gerês. Prachtig natuurreservaat. In dit stuk van Portugal regent het best veel. Wij wilden eerst naar de Minho, maar zagen daar toch vanaf toen we leerden dat het in het noordwesten van het Iberisch schiereiland nog veel meer regent dan in Nederland.

De stranden zijn zeker ook een Mooi Plekje, maar die zijn wat meer naar het zuiden een stuk interessanter

Stukken van Gerês liggen vol met enorme ronde keien. Die zie je nóg groter terug in de Serra da Estrela en Tras-os-Montes, het hoge noordoosten. Daar wordt van gezegd dat het er 9 maanden winter is, en 3 maanden hel: “Nove meses Inverno, três meses Inferno”. Het is een landklimaat, en zonder alle comfort waar wij tegenwoordig aan gewend zijn, is het een hard leven geweest voor de weinige mensen die daar overleefd hebben.

De spaanse hoogvlakte is niet voor niets heel schaars bewoond. Dit is een uitloper ervan.

Als je uitgewandeld bent in de Serra da Estrela – het Sterrengebergte, met van die charmante stenentorentjes die je als wandelaar wordt geacht aan te vullen, ga je via Oliveira do Hospital en Tábua richting Coimbra, dé studentenstad van het land. In en rond die twee stadjes wonen veel buitenlanders, vooral veel Nederlanders en Belgen. Dat komt omdat er twee nederlandse makelaars zitten …

Als je landgenoten wilt vermijden, rijd dan via Viseu en Santa Comba Dão naar Coimbra

Viseu is lieflijk (ga zelf maar kijken) en Santa Comba Dão is de geboorteplaats van Salazar. “Wiezemoeder?” … António Oliveira de Salazar, de dictator van Portugal tot aan de Anjerrevolutie in 1974. En niet-gewelddadige revolutie, wat een weldaad is voor de mensheid, want er was nogal veel geweld en onderdrukking op het Iberisch schiereiland vanaf de dertiger jaren in de vorige eeuw.

Het verbranden van de lintjes – Queima das Fitas

In Coimbra kun je de “Queima das Fitas” meebeleven (met een regenjas aan vanwege de bierfonteinen die de vrolijke studenten veroorzaken tijdens hun optochten), waar je de échte fado kunt horen (in Lissabon zeggen ze hetzelfde), en waar je in de oude bovenstad van de schitterende bibliotheek en het universiteitsplein kunt genieten.

Ben je het stadsleven beu, en wil je naar het strand? Geen punt, want vanaf Aveiro, het Venetië van het Noorden, zijn het grote zandstranden, of mooie rotsstranden, of ongerepte klifstranden. Ben je een strandmens, dan kun je in een paar kilometer heel verschillende soorten vinden.

Aveiro heeft leuk gekleurde bootjes, aardige kanalen, maar om het het Venetië van het Noorden te noemen is wel een beetje een marketingtruc, eerlijk gezegd. ’t Is een leuk stadje, in de zomer worden er veel festivals en feesten georganiseerd, en een ritje in zo’n bootje is echt wel de moeite waard. Naast Aveiro, trouwens, liggen een paar Serras – de Salgueiros, da Gravia, da Arada da Escaiba en de meest attractieve: Serra da Freita. Lekker rustig, mooie vergezichten, en heel portugees.

Als je geluk hebt, gebeurt er hetzelfde als met mij ooit gebeurde: ik was verdwaald, en kwam na vele haarspeldbochten op een plek waar het net leek alsof ik terug in de tijd was gereisd. Terug naar het Stenen Tijdperk, met huizen gebouwd van “xisto” – platte stenen, vakkundig op elkaar gestapeld, een rookpluimpje uit de schoorsteen op het midden van de dag, een verdwaasde koe in een veldje aan de rand van een bos.

Geen eucalyptusplantage, zoals je zoveel ziet (en ruikt!) maar een echt bos. Dat was nog ’s een Mooi Plekje

Maar ik denk dat ik écht terug in de tijd gereisd was, dus ik kan je niet vertellen waar dat nou precies was. Ergens daar, in één van die Serras. Als je wat avontuurlijk bent ingesteld, ga je natuurlijk zélf op zoek …

We zakken af naar het zuiden, nog steeds op zoek naar nog meer Mooie Plekjes in Portugal

Lissabon (Porto, Sintra, Cascais enzo) sla ik over want daar is meer dan genoeg over te vinden op het internet. Nazaré, Peniche en andere toeristische attracties sla ik ook over. Het andere Portugal, het échte Portugal, dat is waar we naar op zoek zijn. Hoewel Berlenga – dat kan ik niet overslaan.

Als je er in het juiste seizoen bent (in het seizoen dat de vogels niet broeden) dan is het een filiaal van het paradijs. Zou ik een dichter zijn, zou ik wellicht dit in woorden kunnen vatten. Jammer. Ik ben slechts een simpele blogger.

Beelden zeggen meer dan woorden, en deze vertellen je ook dat Portugezen graag lekker eten. Verduiveld lekker, zou je zeggen. Kijk maar ’s naar dit prachtige bord duivelsvoetjes:

We slaan een heel stuk over, we gaan naar Grândola

Niet zozeer een Mooi Plekje, wel een plaats die belangrijk is in de portugese geschiedenis. Okee, even een stukje verleden. Salazar had een dictatuur gevestigd in 1926. Meeste mensen zijn niet dol op een dictatuur, zo ook hier. Portugezen zijn vriendelijke meegaande mensen, maar je kunt te ver gaan. Ze waren het zat. Ze planden een omwenteling. Op 25 april 1974 was het zover. Er was in het diepe geheim afgesproken dat de macht overgenomen zou worden, en dat zijn altijd hele spannende dingen.

De actie zou beginnen als de radio het verboden lied van Zeca Afonso zou uitzenden: “Grândola, vila morena” (*). De twee partijen stonden tegenover elkaar op een groot plein in Lissabon, de sfeer was om te snijden, en er zou al snel begonnen worden met geweld. Een bloemenverkoopstertje pakte een rode anjer en stak die in een geweer van een soldaat, en voorkwam daarmee een bloedbad.

Een versimpelde vorm van het verhaal van de Anjerrevolutie, maar nu weet je waarom die zo heet.

Ik zou zo nog wel even kunnen doorgaan, maar dan wordt het een boekwerk, en dat is ook weer niet de bedoeling. De speurtocht naar het Mooiste Plekje van Portugal is waarschijnlijk veel leuker dan het vinden ervan.

Kom je meedoen met die speurtocht?

(*) Zou je het opbrengen om op deze link te klikken, dan zie je niet alleen een historisch moment, en een portugese held-van-de-revolutie op het podium (zonder pretenties enzo), maar ook het verbluffende vermogen van de portugezen om met hun liederen mee te zingen. Tot op de dag van vandaag doen ze dat, van begin tot eind. Indrukwekkend!

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.