Net 3 jaar oud, en ze wist al precies wat ze wilde.
Kleine Viola zag en hoorde iemand met een viool en wist op het zelfde moment: ik wil viool spelen. Haar ouders hadden dat kennelijk al veel eerder intuitief opgepikt, en hadden haar Viola genoemd. Hoe mooi wil je het hebben?
Muziek maken in je vakantie
We hebben een paar trommeltjes, een piano, een portugese gitaar en een klein oefenviooltje voor kinderen. Dat laatste is ooit achtergelaten door een welgestelde moeder die, wellicht hoopvol, haar dochter Melody had genoemd. (Dat hoopvol is invulling van mijn kant hè!) Melody was een hele leuke slimme achtjarige, met wie ik veel pret had tijdens een mozaiek workshop. De viool sloeg niet aan bij haar. Als Melody kun je misschien ook beter zangeres worden …
Het viooltje is niet ideaal voor een volwassen violiste die al jaren en jaren les heeft, maar beter dan niks. Viola durfde haar viool niet mee te nemen omdat het een leeninstrument is. Stel je voor dat er iets mee gebeurt! En ook: het moet speciaal vervoerd worden, met een speciale verzekering, en dat gaat behoorlijk in de papieren lopen.
Viool spelen sloeg niet aan bij Melody, maar Viola was heel consistent in haar wens om violiste te worden
Haar ouders hadden heel verstandig tegen hun driejarige dochter gezegd dat ze een viool mocht, en les mocht nemen als ze met 6 jaar nog steeds dat graag wou. En dat was het geval. Elke dag spelen, oefenen, meedoen in jeugdorkesten – het is een heel andere jeugd dan die van veel mensen.
Ik kom niet vaak jonge mensen tegen die Prokofiev in hun oortjes hebben. Of tijdens het werk naar Brahms of Bach luisteren. Het heeft een beetje stoffig imago.
Onterecht, blijkt. Het interdisciplinaire ad-hoc studentenorkest is een soort bootcamp voor jonge muzikanten. Elke dag 10 uur lang spelen, totdat de vellen erbij hangen. Bijna letterlijk. ’s Avonds gaan ze gezellig met mekaar stappen.
Een intens leven als zzp-er in de muziek: work hard, play hard
In dit geval is het play hard, play hard. Werken is spelen – maar niet heus, want al is februari de kortste maand, na 10 dagen bootcamp is je weerstand ongeveer bij nul. Zo veel oefenen en daarna zoveel feesten, en dus heel weinig slapen, gaat een mens niet in de kouwe kleren zitten.
En dan moet je nog een paar weken want dan pas gaan de optredens beginnen!
Mijn respect voor jonge musici neemt hand over hand toe. Ze moeten niet alleen hard werken – elke dag minstens een paar uur spelen – maar ze hebben ook nog ’s niet veel zekerheid op werk na hun opleiding. Direct al bij de audities voor Uitvoerend Musicus wordt er gezegd dat ze er het beste een studie of opleiding naast kunnen doen. Dan heb je in elk geval iets om op terug te vallen, als er ’s geen werk is.
Wij hebben nu dus helaas geen gelegenheid om van Viola’s muzikale talenten te genieten bij gebrek aan een goed instrument. Gelukkig kunnen we wel van haar knip- en plakwerk genieten, want zoals veel kunstzinnig aangelegde mensen houdt haar talent niet op bij muziek!
