“Ik zit nu op zo’n drie-en-een-half duizend kilometer” zegt René nonchalant, en ik val er bijna plat van achterover. Voor een béétje fietser schijnt dat nog niks te wezen; verleden jaar zat-ie op zes-en-een-half duizend.
René is de eerste gast via Vrienden op de Fiets
Vrienden op de Fiets is een vereniging van – je raadt het al – fietsers en sympathisanten, die graag fietsers ontvangen, zelf gefietst hebben of nog steeds zelf flink fietsen. Want je moet wel een gepassioneerd fietser zijn wil je mogen meepraten, hoor.
Een stadsfietser, zoals ik ooit was, daar wordt waarschijnlijk in alle stilte behoorlijk op neergekeken. Daar gaat het niet over, het gaat over kilometers vreten. En soms kost dat wat: “Het is niet altijd feest, hoor” vertelt René verder, “ik ben afgezet in Noord-Frankrijk, en in de eerste week zat ik helemaal niet lekker in het zadel. Ik zat soms te janken op de fiets, ik wil naar huis! Maar dat hadden mijn dochters nooit toegestaan.”
Ik moet daarom lachen. Mooi, dat het de omgekeerde wereld wordt. De kinderen gaan de ouders dingen zeggen als: “Hup, kom op, pa! Niet opgeven, doorzetten, niet zo zeuren, watje! Neenee, niks ervan, we gaan helemaal niet naar huis. Doorfietsen, jij!”
Het werkt zelfs als de dochters niet eens in levende lijve aanwezig zijn.
Is Portugal een prettig fietsland?
Ja, dat gaat eigenlijk hartstikke goed. Je hebt natuurlijk de Eurovelo 2, een fietspad dat langs de hele kustlijn loopt, maar René heeft de route thuis zelf gemaakt. Onafhankelijk van wat voor organisatie dan ook. Dus nu hoeft hij gewoon de aanwijzingen van zijn telefoon op te volgen. Hij is nu op de terugweg.
“Bij Lissabon was het even slikken” vertelt hij lachend, “maar verder kun je lekker kilometers maken. Alleen die bagage hè … elk grammetje telt mee. Nu zit het meeste op je lijf (“Dat zal wel gaan in jouw geval” val ik in) maar normaal gesproken kampeer ik, dus dan heb je toch je tent, je matje, je kookdingetjes …”
“Ik wil niet elke dag in een hotel” zegt hij, “wat doe je dan? In je bed naar het plafond liggen staren? Op een camping is het altijd veel gezelliger, veel meer te doen. Je hebt zó een praatje, je hebt je dingetjes te doen, er valt iets te zien.” Vier weken is hij weg. Langer wou-ie niet vanwege vrouw en dochters.
Voor de twee duitse meisjes liggen de zaken ongeveer hetzelfde, op vrouw en dochters na. En op de kilometers na ook, trouwens, want ze doen het voornamelijk voor hun lol. Ze hebben alles bij zich om te kamperen. Alles in plastic – tenslotte komen ze uit het noorden van Europa, dus ze weten van regen in de zomer – en ook zo weinig mogelijk.
Ze fietsen wel met een helm
Een significant verschil met de nederlandse fietser. De nederlandse fietser in het algemeen – gepassioneerd of niet – weet dat het beter is om een helm te dragen, maar verdomt het. Letterlijk verdomt, want een helm kan een boel schelen als je op je snoet gaat. Maar toch: nee hoor, nooit gedaan, dus nu ook niet.
Op de weggetjes zoals die in onze buurt, is het verkeer er niet direct op fietsers ingesteld, hoeveel groene strepen de Gemeente ook op het asfalt schildert, (ben je nu nieuwsgierig: klik op de link en je leest alles in een vorig blog) maar de meeste auto’s en tractoren gaan met een grote bocht om je heen. En zoveel verkeer is er nou ook weer niet.
Het commentaar van alle fietsers die we hebben mogen ontvangen, kun je ongeveer zo samenvatten: “Portugal is prachtig, de mensen zijn écht hartelijk, je moet een beetje uitkijken maar ach, dat moet je overal, en je ziet dat ze overal hun best doen om het fietsvriendelijk(er) te maken.”
Nou, da’s geen slechte score, toch?
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest en op Instagram.