Niet dat ik bijgelovig ben … maar toch is het verstandig om niet onder ladders door te lopen (want misschien laat iemand z’n pot met verf net vallen, of je haakt achter een van de poten zodat die pot verf met mens en al omvalt), kun je beter een zwarte kat in de buurt hebben (want ja, dat brengt gewoon geluk, dat weet iedereen), en als je iets positiefs over de toekomst zegt, klop je dat natuurlijk af op ongeverfd hout. Om de goden niet te verzoeken.

Logische dingen, die iedereen weet. Net als dat vrijdag de 13e een ongeluksdag is

En dat gaat nou precies voor mij weer niet op. Merkwaardig toch? Bovenstaande dingen werken allemaal als klokwerk, maar de 13e is nooit een ongeluksdag hier.

’t Is meer de dagen eromheen – niet zozeer vrijdag de 13e zelf.

Diepe zucht. Maar als je het weten wilt: ik was bezig met het maken van een webshop, eindelijk, om toch een stap vooruit te maken in de wereld van het verkopen van Badjassen en Kimono’s – en afgelopen donderdag kwam dat tot een heel abrupt einde.

Ik was zo goed op weg. Het uitzoeken van een template (ik koos Divi – goeie raad nu: niet doen!),

het installeren van WordPress, Woocommerce, van allerlei leuke plugins; het creeëren van categorieën en productpagina’s – het ging eindelijk best lekker.

Eindelijk, daar bedoel ik mee dat het maanden heeft geduurd om van allerlei dingen duidelijk te krijgen. Belastingtarieven, het verzenden per post – met wie, waarom, hoeveel, hoelang, en vooral: hoe betrouwbaar.

Foto’s maken van alle kimono’s

Klinkt zo makkelijk, maar valt wel tegen! De hoeveelheid licht die je nodig hebt, maakt je voetafdruk ongeveer maat 56! Er hangen nu 3 enorme TL-bakken, en rondom staan 8 led-lampen opgesteld, die samen met het invallende licht van buiten nét voldoende zijn om een aanvaardbare foto te leveren.

Nog een kleinigheid: iedereen wil altijd foto’s type landschap – horizontaal dus, maar zie maar dat je een kimono horizontaal fotografeert. Dat kan gewoon alleen maar verticaal – van die leuke uitdagingen die je zomaar een week kunnen bezighouden.

Ik had een leuke manier bedacht om het me makkelijker te maken: ik hang de kimono aan een hanger aan een draad aan het plafond, draai ‘m op, en dan draait-ie vanzelf terug terwijl ik foto’s maak. Slim toch?

Ik was er dus helemaal klaar voor. Deze winter zou ik via mijn eigen shop leuke Sinterklaas-badjassen en mooie Kerst-kimono’s verkopen!

Wat er nou precies aan de hand is weet ik nog steeds niet. Het ziet diep in het systeem, en tja, daar heb ik geen verstand van. En om iemand erbij te zoeken die dat wel kan, kost ook weer tijd.

Vrijdag de 13e werpt zijn schaduw vooruit.

Maar na een dag sippen om van deze slag, die het noodlot me toebrengt, te genezen, ben ik weer dapper aan de slag gegaan. Zij een slag, ik een slag. Ha!

We laten ons niet kisten! Vrijdag de 13e of niet.

Ik heb nu een winkeltje op Etsy.com. Ga maar kijken. Enne … als je er toch bent … ;);)