Een beetje leuk plekkie, wat afleiding, wat zon, lekker eten, een zwembad is niet gek (zeker voor de kinderen) aardig gezelschap, eh … kanoën is leuk …. tja, misschien is het toch wel wat meer dan ik dacht.

Ik ben een vakantie-specialist, geen ervaringsdeskundige

Zelf ga ik zelden op vakantie. Soms een weekje op familiebezoek in het thuisland, soms een paar daagjes naar hier-of-daar in Portugal. Om een beetje bij te komen van al het werk dat erbij komt kijken om onze gasten een leuke vakantie te bezorgen. 😉

Het ligt er een beetje aan wat je bedoeling is …

We hebben nu een spaanse familie in huis, die hun kinderen van 8 en 11 Portugal willen laten zien. Ze gaan elke dag een andere stad bekijken: Coimbra, Aveiro, Lissabon, Tomar en op de terugweg gelijk Batalha en Alcobaça, en Viseu.

Termas-da-Azenha ligt bijna precies in het midden tussen Porto en Lissabon. Van hieruit kun je makkelijk naar Figueira, Coimbra, Aveiro, Viseu, Tomar, Lissabon en Porto. Hoewel ik meestal mijn gasten adviseer om dat laatste (Lissabon en Porto) gewoon te combineren met de terugvlucht. Tuurlijk kun je dat eind rijden, maar je kunt het ook lekker efficiënt plannen en de rest van de tijd gebruiken om hier leuke dingen te doen.

Lekker kanoën bijvoorbeeld

Soms trekken mensen een vies gezicht als ik het kanoën te berde breng. O nee, dat niet!! Niet de hele dag op zo’n vieze rotsige beek met een boel andere toeristen je weg over het wild-stromende water zien te vinden!! Dat zijn mensen die de foute ervaringen hebben.

Kanoën op de Mondego is een fluitje van een cent. Het enige wat je bij je moet hebben is goeie zin en zonnebrand. Je kunt je lunch meenemen (*) en picknicken op een van de rivierstrandjes die je onderweg tegenkomt. Je mag er de hele dag over doen. Lekker meedrijven met de stroom, harmonieus peddelen, mekaar het water ingooien, en als je het even zat bent, dan loop je een stukje. De Mondego is een rivier zonder pretenties. Breed okee, maar diep doen we eigenlijk niet.

Lekker eten, kaapse kruisbes bijvoorbeeld

Wij hebben hier wel chefs gehad (ik moet nu echt even Jan Zwart noemen uit Nederland, belgische Niels le Grandé en Dingo Robberts uit Ierland), die hier de sterren van de hemel gekookt hebben. Jan maakte ons attent op een spontaan gegroeide kaapse kruisbes (physalis) – wisten wij veel. Wij zijn zelf geen sterrenkok. Desondanks kunnen we de sterren van de hemel koken hoor, met een lekkere huisgemaakte maaltijd. En het mooiste is: heel veel uit eigen tuin.

De eerste oogst is al verwerkt

We hebben het moeten leren, maar je moet dus in fases denken, qua moestuin. Afhankelijk van het bioritme van je groente. Komkommer wil bijvoorbeeld graag van juni tot september – en daarna kun je willen wat je wilt, maar ze doen het niet meer. En sla wil niet in de zomer. Voor- en najaar: prima, maar in de zomer vinden de kropjes het te warm. Zo is het, als je tenminste niks wil forceren.

We improviseren dus wat, maar het meeste komt uit eigen tuin.

’t Is wel een beetje de huid verkopen voordat de beer geschoten is

De plantjes zijn veelbelovend, en ik knip al diverse recepten met aubergine uit. De courgette heeft veelbetekenende bloemen, met een piepklein courgettetje erin. Geeft niet, in mijn gedachten zitten ze al in een lekkere lasagna. Geef ze een week. Het gaat snel. De rucola komt net in de pubertijd, maar de recepten met hun heerlijke blaadjes liggen al klaar op het werkblad.

En zo werkt dat ook voor de bonen, tomaten, basilicum, kaapse kruisbes, dille, peterselie, meloen, pompoen, en natuurlijk de kampioen: komkommer.

Wij eten vanavond een bonen-tomatensalade met een dressing van olijfolie en kruiden. De geitenkaas komt uit de supermarkt. Dat groeit niet aan een struik. Helaas.