Of misschien was de Gemeente Soure de gulle gever. Of misschien van allebei een beetje.

Wij gingen er naar toe, naar het openluchtconcert van het Nationaal Jeugd Orkest

Altijd boeiend, om gepassioneerde musici te zien! Aardig van de Gemeente Soure om zoiets te organiseren. Ze doen dit soort dingen wel vaker. Soure is toch het centrum van de omgeving hier, met het Palacio de Justiça, het Gemeentehuis is manueleense stijl, diensten als de brandweer met een enorme kazerne, politiebureau, bibliotheek. Natuurlijk ook supermarkts, banken, kerken, en al dat soort boeven meer …

Portugezen houden van muziek!

Dat staat buiten kijf. In dit geval was meedoen niet aan de orde – ook niet meezingen, want ja, alles instrumentaal. Jammer, want dat is indrukwekkend om mee te maken, hoe een portugees publiek van voor naar achter meezingt met hun favoriete zangers (m/v), zonder haperen, uit volle borst en zonder valse schaamte.

Mijn telefoon was natuurlijk eerst kwijt, op het laatste moment gevonden. Toen had-ie nog maar 10% batterij. Zul je altijd zien. Gelukkig staan er een paar videootjes op YouTube mocht je geinteresseerd zijn.

En verder woei er een koud windje waar we niet op voorbereid waren

Meestal gaat de wind liggen namelijk, eind van de middag. Geeft niks, het was leuk om te zien hoe mooi het plein en het Gemeentehuis eruit zagen, hoe goed het georganiseerd was, en hoe geconcentreerd al die jongeren op het podium zaten.

Ik neem afscheid van jullie voor de maand augustus. Een soort virtuele vakantie.

Een hele fijne vakantie – als dat van toepassing is, lieve lezers, en tot in september!

Hier nog een videootje voor degenen die het leuk vinden. Publieksparticipatie om de portugese manier.