Lieve lezers, ik ga jullie deze week een lesje leren over koffie.

Over de échte koffie. Niet de porthollandse, niet de engelse variant – die waarschijnlijk lauw is met een schuimkraagje erop – niet de franse soepkommen slappe hap, zelfs niet over de goed bekend staande italiaanse pep.

Neem me niet kwalijk hoor, maar de enige echte koffie is de portugese

Deze waarheid mag nou wel eens gezegd. Portugezen zijn daar te bescheiden voor, om zich zo op de borst te slaan zoals de Italianen dat wel zo makkelijk doen. Beide naties hebben de koffie in diverse buitenlanden gejat, langlanglanggeleden, dus daarin doen ze niets voor elkaar onder.

Iedereen doet er eigenlijk hetzelfde mee, nietwaar?

Koffiebessen branden, ze dan bonen noemen, tot kleine stukjes of poeder vermalen, en dan heet water erop. Naar believen melk erin, veel of weinig, gekookt of koud, tot schuim geslagen – en eventueel suiker. De Ieren willen daar dan nog graag een scheutje whisky in doen.

Kan ook, maar is voor je “café de manhã”, je ochtendkoffie misschien niet zo aan te raden

Nu maakt het nogal een verschil welke bessen je op welke manier brandt, hoe je die bonen vermaalt, en hoe je dat product vervolgens verpakt. ’t Is een heel gedoe, maar ja – er zijn toch maar weinig mensen die geen koffie lusten. Ik ken er eigenlijk maar één; wel iets meer mensen die geen koffie drinken.

Vanwege de gezondheid van hun hart bijvoorbeeld.

In Portugal drinkt iedereen koffie, geloof ik. De bica – espresso – is het populairst. Ik vond het hele lieve kleine poppenkopjes, toen ik dat voor het eerst zag. Er zitten maar 3 slokjes koffie in, maar je hele systeem wordt geherstart, en je gáát daarna.

Dat zijn hele krachtige slokjes, in die bica!

Als dat té voor je is, heb je de optie koffie-met-melk. Of koffie-met-suiker. Of koffie-met-melk-en-suiker. Weet je wat? Ik maak hieronder een lijstje voor je, voor het geval je naar hier komt, en ergens ’s een kopje wilt drinken.

Overal in Portugal vind je pastelarias, waar je dit straffe bakkie, met een bolo of een sandwich, kunt krijgen. Open vanaf een uur of 7 ’s ochtends.

Lekker bakkie verstaan ze niet. Maar draai het om, en ze begrijpen je wel: bakkie – bica.

Makkelijk toch?

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Instagram, en op Pinterest.