Ik had haar al aan de telefoon gehad – hoe ze er moesten komen. “Kunt u die beschrijving even per mail en op de telefoon opsturen, want wij zijn niet zo goed met de computer”, en natuurlijk kan dat. “Ik stuur u de link in de bevestigingsmail” antwoord ik, maar nee, dat is niet zo’n goed idee. “Dan weet ik niet hoe ik moet doorklikken.”
Wist ik veel, dat ik met een beroemde beeldhouwer te maken had!
Pronto. Kunstenaars zijn bekend om hun wereldvreemdheid – of moet ik in de verleden tijd spreken? Is dat nu niet meer zo? Hoedanook, geen probleem, ik doe het gewoon copiëren-plakken in de mail. Niet iedereen is even doorkneed in het gebruik van de computer, en zo te merken gaat het niet om een jong stel. Jonge mensen krijg ik nooit meer aan de telefoon, die zoeken het zelf wel uit.
Ik ben zelf namelijk ook niet zo handig met de telefoon. Computer gaat prima, maar de foon en ik hebben een gecompliceerde relatie. Computer en ik gaan prima – ik prefereer die boven dat gepruts op het kleine schermpje van de foon.
Op de dag van de reservering komen ze halverwege de middag aan. Een ouder stel inderdaad, waarvan hij een beetje knorrig is, want die beschrijving klopte niet, volgens hem. Gelukkig is hij maar een béétje knorrig, en zij helemaal niet, want zo te merken trekt ze zich er weinig van aan. “Het is natuurlijk zo, dat mannen helemáál niet eigenwijs zijn” zegt ze met een twinkeling in haar ogen, en een gebaartje richting haar man, “en uiteindelijk we hebben het maar hier en daar gevraagd.”
“En gelukkig zijn vrouwen heel goed in praten” zegt hij, en trekt een gezicht naar mij, waardoor we al snel alledrie staan te lachen. Een goed huwelijk, denk ik bij mezelf, als je mekaar zo kan plagen, dan zit het wel goed.
“We hebben vroeger ook wel in Brazilië rondgereden, en als je dáár verdwaald, ben je zo 180 kilometer de verkeerde kant op aan het rijden” vertelt ze opgewekt. Ik laat de kamer zien, met de tuin waar de hond in mag, en de aangrenzende woonkamer en keuken. Het bevalt goed, ze vinden de mozaieken erg mooi, en de tuin is fijn.
“Dat kan uw hond waarschijnlijk wel waarderen” waarop ik een heel verhaal krijg over dat het een troosthond is, en officieel ook. Ik krijg de papieren te zien waarop de officiële verklaring van de dokter staat, de betreffende wet, en waar die honden zich mogen bevinden. Ook op het strand bijvoorbeeld.
Normaalgesproken zijn honden verboden in het openbaar vervoer, op het strand, en natuurlijk in winkels, maar troosthonden mogen overal mee naar toe.
Leuk weetje, hoewel honden hier meestal welkom zijn – ik hou alleen het aantal een beetje in de gaten. Als er bijvoorbeeld meerdere kampeerders met een hond willen komen, kan dat wel ’s teveel van het goede zijn, want voortdurend geblaf kan niemand waarderen.
De volgende dag bij het afscheid vraag ik of ik een foto mag maken, en leg uit dat ik die dan voor m’n blogje wil gebruiken. En dan ontdek ik nog een leuk weetje: João Iglesias is beeldhouwer, en heeft een aantal prachtige werken gemaakt, waaronder grote beelden op rotondes in Faro en Portimão. Op het kaartje staat een prachtig werk, dat wellicht hun goede huwelijk uitbeeldt. Het lijkt veel op deze hieronder (figuurtjes in brons), maar deze vind ik nog mooier.
Want, nóg een leuk weetje, het was een cadeautje voor hun 55-jarige huwelijksfeest!
Van harte gelukgewenst met jullie liefhebbende echtvereniging, en dank dat ik daar even van mee mocht genieten.
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Pinterest en op Instagram.