Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Nou, ‘k zal ’t maar bekennen: ik ben een seksist. En misschien ook wel een racist. Tja. ’t Is niet anders. Ik kom er niet meer onderuit. Hoe komt dat zo, dat ik dat nu zo nodig moet bekennen, vraag je? Ik ben geconfronteerd. Facebook is de grote boosdoener; door alle vriendschapsverzoeken op de Facebook […]
Seksist op Facebook Meer lezen »
De voorjaarsvakantie is voorbij. Het was een bont gezelschap, dat langs trok. Het begon met de aankomst van de Rode Bus. Altijd een feestje, want er komt altijd van alles mee waar een mens iets mee kan. Een mooie stoel ter verfraaiing van één van de huisjes, een tafelmodelletje vriezer voor de (hopelijk) overvloedige oogst
Rust in al zijn variatie Meer lezen »
Hij liep hoofdschuddend rond, duwde alle deuren open waar toch heel duidelijk “Verboden voor onbevoegden” op stond. In het portugees, dus je kan daar niet blond over doen. “O, mag dat niet dan? O, dat wist ik niet …. O, ik wist niet dat dat betekende dat je er niet in mag … betekent dat
Ondersteboven van een slechte beoordeling Meer lezen »
Ik zit nietsvermoedend te lunchen. Beetje suffig van het vroege opstaan en al die kilometers die ik maak door het dorp hier. “De familie” is nog niet zo lang geleden aangekomen, en dat brengt altijd wat extra drukte met zich mee. Dat komt voornamelijk omdat ze van allerlei dingen gaan doen (zitmaaiers repareren, kussentjes naaien,
Smerige profiteurs en een aanbieding Meer lezen »
Wij zijn hier begonnen met een Idee. Nou, niet alleen een idee, maar meer een idee-aal. Ja, dat kon je toen nog hebben! Of ben ik nu direct te cynisch? Wij zijn begonnen met het idee-aal dat er hier in de Termas-da-Azenha mensen zich konden verzamelen – mensen die elkaar normaal gesproken nooit zouden treffen
Een merkwaardige combinatie van gasten Meer lezen »
“Als we nou hier een T weghalen, en daar een T zetten, met een stop, dan kan het, volgens mij”, zeg ik terwijl ik alles aanwijs. Broes kijkt toe, je ziet hem nadenken, en uiteindelijk stemt hij toe. Z’n moeder is nog niet zo gek als hij dacht. Nee, ik had het niet over de
Mineraal water, bron van alle leven Meer lezen »
“Ik vind dat portugees toch zo lekker klinken” zegt Tim vrolijk terwijl ik een paar honden probeer te ontwijken die langs de weg scharrelen, “ik versta er geen moer van, maar het klinkt lekker, en dat geeft me een enorm vakantiegevoel.” Hij gaat verder: “Ik heb het voor het eerst gehoord van de vriend van
Ze komen vrijwillig terug Meer lezen »
Stiekem, diep in m’n hart, denk ik dat wij een unieke bestemming aan het worden zijn. Niet het meest luxe, het mooist gelegen, het prachtigste uitzicht, de schitterendste locatie van allemaal, maar wel absoluut uniek. Dat komt natuurlijk door het water en door de mozaieken. En het overkoepelende thema daarvan: sprookjes Soms vallen dingen gewoon
Van droom naar daad Meer lezen »
Wij zijn helemaal enthousiast over het maken van de speelweide! Ik zie het al helemaal voor me: een paar tieners aan het volleyballen met het daarbij gepaard gaande gegiebel en gejoel; een vader die z’n dochter voordoet hoe je met enig beleid je golfballetje in het gaatje puttert; Broes die een geconcentreerde tiener leert hoe
De strandcoaching50plus vrouwen staan op de app. Ze zijn enthousiast en nog jong (tenminste in mijn 56+ ogen). Ze willen praten over wanneer ze dit-en-dat, en hoe ze zus-en-zo gaan doen en regelen en dingesen. Ze hebben wensen. Ze hebben eisen. Ze eisen kwaliteit en zorg, dat zijn ze gewend. Prima. Ik probeer contact te
Vrouwelijke coaches op het strand Meer lezen »
