Een vredige vrijdag, vroeg in de avond, net na het diner. De jongens zitten met z’n allen (vijf stuks) liefjes te spelen aan de grote tafel: “He’s behind you! Foda-se! Kill him! Kill him! … Ah, now I’m dead … !”

Ik zit op mijn post aan de andere kant van het gordijn, want op vrijdagavond komen er altijd gasten aan.

En ja hoor, daar gaat de deur open, maar het is niet iemand die geboekt heeft, het is iemand met een boodschap. Zodra hij binnen is, begint hij te praten, en heeft in minder dan geen tijd door, dat de jongens achter het gordijn zitten. Hij stapt naar hen toe: “Olá rapazes, foi engraçado esta tarde, pois não? Het was leuk vanmiddag, niet?” Ah, ja, ze herkennen hem, hij is die middag op hun school geweest om een gastles te geven.

Ze noemen hem de Zonnekoning, want het ging over koken op zonne-energie

Het is vrijdagavond, ze zijn vrij, ze zijn aan het gamen. Niet geinteresseerd, dank u. Maar ik daarentegen ben dat wel! De Zonnekoning heet Celestino, en legt me van begin tot einde uit hoe je een een zonne-oven bouwt van een kartonnen doos en wat spiegelfolie. Hij is enthousiast, gedreven tot in het obsessieve aan toe.

We zijn het snel eens: Zonnekoning Celestino kan hier een zonnekoken-workshop organiseren

De eerste van die workshops dateert al van zo’n 14 jaar geleden. Eerst kwam de bezemwagen met dozen vol transparante glazen schalen, glazen deurtjes van kapotte wasmachines om eroverheen te zetten, zwarte pannetjes, kartonnen dozen, rollen spiegelfolie, en eten. Veel eten. Raw food.

Celestino begon routineus de karbonaadjes te peperen en het beslag voor de cake in elkaar te draaien, om later te kunnen laten proeven dat het weliswaar wat langer duurt, maar dat het zeker werkt!

Na die eerste keer ben ik daar vast van overtuigd. Ik vond het een geweldig concept. Na die eerste keer volgden er nog veel meer. Ik had alleen een paar nadelen om het hier direct in de praktijk te brengen.

Ten eerste stonden er enorme eucalyptussen achter de keuken in de zonne-weg.

Dan moet je dus een endje verderop gaan staan te koken, want zonnekoken werkt niet in de schaduw (hèhè), en loop je steeds heen en weer om te kijken of het al kookt. Er zaten bijna altijd mensen aan tafel, zeker in de zomer, dus dan heb je aardige hoeveelheden, en geen tijd om daarnaast nog wat te slow cooken.

Ik kreeg een pracht van een zonneschijf te leen van de Zonnekoning

Een enorme, beweegbare, spiegelende schijf met een rek ervoor. Pannetje op het rek, de schijf goed op de zon richten, en de focus laat het water binnen een paar minuten koken. Met dit ding kon je zelfs een eitje bakken! Midden op de dag dan, hè.

Nu gaan de zaken een stuk relaxter, dus nu ben ik weer aan het zonnekoken begonnen. Bovendien zijn een aantal eucalyptussen door de orkaan geveld, en de rest is door onszelf neergehaald, dus er is volop zon achter de keuken.

Ik ben jammer genoeg het patroon van Celestino’s prisma kwijtgeraakt, en blijkbaar werkt hij niet meer op de Universiteit van Faro. Ik zou ook op AliExpress een keuze kunnen maken, want er zijn een boel modelletjes in de aanbieding tegenwoordig.

Het aardige is natuurlijk wel om het zelf te doen, vooral omdat ik onverhoeds een dikke rol folie tegenkwam, en een bijzonder geschikte doos. Een ander project is om een zonne-oven te maken van een gasstel dat allang stuk is maar waar de onderkant van overgebleven is. En het glazen deksel.

Potje zwarte verf hebben we ook nog staan, hij krijgt rooie wielen (handig) – nu nog een halfronde vorm creëeren met kippegaas, textiel en resina (pijnboomhars). Een langzaam proces dat babystapje voor babystapje vordert.

Niet alleen slow cooking, maar ook slow creating!

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.