“Hallo, bom dia”, zeg ik met een grote glimlach omdat het een heerlijke zonnige dag is na een paar dagen regen, “Hoe gaat het met jullie? Ik zag Molly al naar de andere kant gaan … het spijt me … maar ik vergat je naam …”
‘River, mijn naam is River. River sticks.”
“Ah, ja, dat is zeker waar”, begrijp ik zijn opmerking volkomen verkeerd, “River is best een speciale naam, it certainly sticks – dat blijft wel hangen.”
“Nee, mijn naam is Styx, net als de rivier de Styx, uit de Griekse mythologie”, legt hij geduldig uit. Hij heeft dat waarschijnlijk al zo vaak uitgelegd.
Het is een naam zoals glazenmaker Van Diggelen of Google SEO Larry Page
Waarom, vraag je? River is een meester op de stokken. Hij kan magie doen met 3 stokjes. Hij leerde dat toen hij jong was, en uit wilde gaan naar dure nachtclubs, maar daar niet de middelen voor had. Hij leerde zichzelf deze trucs, en was de ster van de avond, verdiende er wat geld mee en had wat hij wilde: een bruisende nacht.
Ik wou dat ik zo’n naam had. Ellen Gastvrouw. Of dat ik dat soort trucs zou kunnen doen.
Maar het gaat niet om dromen, het gaat om passie, oefening en geduld. En natuurlijk talent, motivatie en doorzettingsvermogen. Dat laatste liet hij zien nadat hij op vrij jonge leeftijd een beroerte had gehad. Daarna moest hij weer veel leren. Ook de trucs met de stokjes.
Het lijkt erop dat jongleren erg goed is voor je hersenen
(Dit valt onder jongleren.) Zoals zoveel dingen hebben wetenschappers dat bestudeerd. Als je oefent met jongleren na zo’n dramatische gebeurtenis als een beroerte, herstel je sneller en beter. Zodat je het weet, voor het geval dát… (hopelijk is dit advies nooit nodig!)
Ondertussen zweeft zijn Andere Helft Molly over de velden, neemt de zon in met elke cel van haar lichaam, schrijft ’s ochtends vroeg verhalen als de hele wereld nog slaapt. Tijdens een van haar wandelingen kwam ze een koor van krekels tegen. Ze waren niet bang voor haar; blijkbaar hielden ze van haar als hun dirigent, welke taak ze uitvoerde met een veer in plaats van een stokje.