“Waarschijnlijk omdat ik weet wat er staat, maar ik lees er nog steeds “recepção” in” roep ik naar de overkant van de straat. GertJan gaat onverstoorbaar door met plakken, maar Helmy komt naar me toe om te kijken hoe het zit.
Het Vogel-huis is af, en ’t is te huur
Het is in recordtijd opgeknapt – we zijn 9 januari dit jaar begonnen. Nu waren er een boel dingen al, en dat scheelt natuurlijk wel enorm. Ik had een paar jaar geleden al 's de tijds-en energie-investering gedaan om de muren rondom te tegelen, en de houten ramen zijn al zo lang geleden vervangen door aluminium dat ik het niet eens meer weet wanneer. Hiet is tenslotte altijd de “Recepção” geweest. Mijn zus en zwager hebben tijdens hun afgelopen bezoek proefgewoond, en hebben het huisje als vijf-sterren-verblijf bestempeld. Fijn om te horen. Daar hebben we tenslotte ons best voor gedaan. En zij ook, want de eettafel, bank, matras, en die schitterende badkamerkast komt uit Nederland met de Rode Bus mee. Het is allemaal online geshopt, maar dan wel op een heel bijzondere manier. Zus Tineke en zwager Dick (10&Dick) gingen naar de tweedehands winkeltjes, en als ze iets zagen, deden we appen of videobellen. Zodoende kon ik door met het geklus.
(Wij zijn dol op tweedehands winkeltjes, om diverse redenen: het helpt de duurzaamheid der dingen, je komt de mooiste spullen tegen, en het kost een stuk minder dan nieuw.) “Het bed slaapt uitstekend. Die ruime klamboe eromheen werkt prima. Je hebt maar één zo'n zoemend kreng nodig tenslotte” zegt Tineke, die een notoire slechte slaper is, en alle opwaardering op dat gebied zeer waardeert. “Badkamer is lekker ruim” merkt Dick op, “je kan jezelf tenminste kwijt, zeker 's ochtends, als je nog niet zo wakker bent ...” (Zij zijn geen ochtendmensen ...)
En toen kwamen Helmy en GertJan weer
Dat kwam prachtig uit, want zij willen altijd graag tijdens hun verblijf een mozaiekje maken. Ze hebben al de losse vogels gemaakt op de buitenmuur, en nu zouden ze “recepção” zodanig veranderen dat het niet leesbaar meer was. “We plakken het er gewoon overheen” zeg ik optimistisch, “met art-deco-achtige bloemen. Dat is de uitdaging.”
Ze pakten de uitdaging op, tussen het genieten van het uitzicht over de velden, strandwandelingen en het bezoek aan de universiteitsbibliotheek in Coimbra door. Ze maakten er iets moois van. En toch had ik weer iets te zeiken. “Ja, ik begrijp wat je bedoelt” zegt Helmy, als ze naast me komt staan. “Ik wéét ook dat het er staat, en ik zie het ook nog. Misschien als we nog die poot van de “P” bedekken, en de “auwng” - dan zie je het niet meer.”
Nu is het zo. En volgens ons zie je het niet meer. En als je nog verder naar beneden gaat, kun je effen online in het Vogelhuisje-te-huur rondkijken. Mocht je iemand weten, lieve lezer, geef het maar door!
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Nederland, naar Termas-da-Azenha, Portugal. We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord. Overal vind je mozaieken en muurschilderingen.
Sinds Covid verhuren we de huizen voor langere tijd.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
In het weekend publiceren we de link op Bluesky, Facebook, op Pinterest en Instagram.