Nooit geweten dat hier lepelaars zaten. Weer wat geleerd! Het fladdert en toetert overal rond, dus ik let er eigenlijk niet zo op. In mijn wereld heb je grote en kleine gevleugelden. En drijfsijzen natuurlijk.

Ja, ik weet het, ik ben een barbaar, zeker vergeleken met de vogelspotters die er nu zijn.

Grappig, want er zitten er twee vogelkijkers naast elkaar, en ze hebben allebei een geweldig uitzicht over de velden

Het vele water trekt ongelooflijk veel vliegend volk. Groot: ooievaars, zilverreigers, gewone grijze chagrijnige reigers, heilige ibissen, andere ibissen, waar ik de naam even van vergeten ben, steltkluten (geleerd van de vogelaar-gast), en zelfs soms flamingo’s. Die zaten er pas. Een grote groep flamingo’s, vlakbij de vogelliefhebbers.

Die waren daar helemaal blij van, maar tegen mij waren ze heel streng

“Ellen!” zei Susan half-lachend, half-bestraffend tegen me, “dat meen je niet, dat je hier nog nooit een lepelaar gezien hebt. Het stikt ervan! Velden vol!”

Ik buig het hoofd in ootmoed. Sorry … maar ik herken ooievaars en reigers wel! Dat is toch al wat? Een lepelaar lijkt best wel veel op een ooievaar hoor, in mijn lekenogen. En al dat kleine grut, appelvinkjes en roodborstjes en de grijs-bruine grasmees … ik weet hoe een hop eruit ziet. Die hebben we hier ook. En de buurman had een ijsvogeltje gezien.

“Ja!”, zeg ik enthousiast, “dat weet ik! Toen we hier net kwamen woonden die in het riet in de sloot, maar ze houden niet zo van mensen. Ik dacht dat ze verhuisd waren, wat leuk. Die zijn mooi, hee!”

Vanochtend vroeg was ik even bezig met familie-appartementje One, want de éne vogelliefhebber is weg. Op naar een volgend avontuur. Ik ging naar buiten om de kitchenette leeg te halen – veel mensen laten een boel etenswaren achter – toen ik de buurman op zijn stoeltje tussen het riet zag zitten.

Ik mimede goedemorgen, en hij stak voorzichtig z’n hand op.

Er valt een boel te zien, zo ’s ochtends vroeg. Mooie manier van wakker worden. Lekker effen zitten aan de rand van de sloot en alles bekijken wat er te zien valt.

Eerlijk zeggen? Ik vind de mozaiek net zo mooi als de lepelaar zelf …