Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Prachtig weertje hiero, lieve lezers … het is blauw, zonnig en warm. En vochtig, want we zitten in het vochtige half jaar. Geweldig weertje voor paddestoelen! Je ziet ze overal. Dan hier, dan daar. Soms zijn ze binnen een dag weer weg. Uit zichzelf, dan zit hun leven er alweer op, of ze worden geplukt. […]
Wilde paddestoelen Meer lezen »
De dag begon goed. Voor november een heerlijk weertje – fijn, zo’n dagje waterzon, tussen alle natte dagen zonder door. Ik had een Opdracht, meerdere zelfs, dus ik reed richting de kust. Ik deed mezelf een dagje passagieren in Figueira da Foz cadeau Helemaal onverwachts, dus nog leuker. Dat kwam zo: bij de bank, waar
Passagieren in Figueira da Foz Meer lezen »
Het flitst. Het rommelt. Gelukkig is het meer dreigen en mopperen dan een écht full-blast onweer. Zoals een tijdje geleden: ineens een enorme knal middenin de nacht. Tussen de buien en het mopperen door gauw weer doorplakken met die tegels Nadat altijd-weer-terugkerende-gast en vriendin Astrid weer naar huis ging, is het weer zo. Grote laaghangende
Een gevel vol gebroken tegels Meer lezen »
“Nou, dit is echt wel de moeite van die omweg waard” zegt Yvonne waarderend, “ik ben blij dat ik de aanbeveling van Henriëtte heb opgevolgd. Lekker zo even een paar nachtjes een kamer helemaal voor mezelf alleen. Even bijkomen.” Yvonne loopt de pelgrimsroute naar Fátima, met stempelboekje en al De weg naar Santiago de Compostela
Wandelen naar Fátima Meer lezen »
“Ik bel nog, want ik wil graag mijn verjaardag hier vieren. Oktober … maar ik bel over een paar weken zo … “ En inderdaad, ze belt: “Kan het dan-en-dan, we maken het niet laat, er komen overdag mensen om te feliciteren, en later gaan we de Verkleedkamer in met z’n allen!” Dat was de
Het feest van Faviana in de Verkleedkamer Meer lezen »
Dertigduizend jaar geleden. Als mensen toen de drang voelden om ergens anders naar toe te gaan, wendden ze zich tot hun wijze vrouw of sjamaan, pakten ze hun vuurstenen en halve kokosnoten in, en begonnen te lopen. Wij doen dat tegenwoordig een beetje anders. Wij pakken onze telefoon, en wenden ons tot een zoekmachine We
Een vriendelijke nummer één in de zoekmachines Meer lezen »
“ELLEN!” Hugo klinkt alsof er écht iets is, “ELLEN! THERE’S A FIRE!” Ah! Dat klopt dus, dat er echt iets is. Tjezis. Brand! Wat??! Waar?! Hoe?? Binnen een paar tellen staat Hugo aan het eind van de tuinslang te proberen om zover mogelijk te komen met een redelijk lullig straaltje, en loop ik als een
Brandende vraag over een brand Meer lezen »
’s Ochtends: kijken, passen, knippen, insmeren, goed aandrukken, volgende … ’s Middags: goed mixen met een ouwe garde, goeie klodder op je rubbertje, en smeren maar … Mooie tijd om verder te gaan met het grote gevelmozaiek In deze mooie herfstweek, niet te warm, niet te koud, geen regen, is het prima om deze gevel
Magische september-zak Meer lezen »
Je kunt er donder op zeggen. Elke keer weer is het raak. Zet de steiger op, en het gaat regenen. Zeker nu São Matéus nadert, is dat de (weer)goden verzoeken Ik raaskal, zeg je? Neenee, het weer wordt hier anders geregeld dan bij jullie, hoor. Bleek wel, want toen we de steiger hadden opgezet, omdat
Steigerende weergoden met São Mateus Meer lezen »
Telefoon. Een luxemburgs nummer. Dat is niet zo gek, want een kwart van Luxemburgse bevolking bestaat uit geëmigreerde portugezen, die meestal in deze tijd van het jaar op vakantie komen naar het moederland. Het gaat niet om wat ik verwacht: een vraag voor een reservering van een kamer Het gaat over heel iets anders, en
Het staartje van de olijfboom Meer lezen »
