L.S.
Na de kerkdienst vanochtend schoot mij een (deel van) een gezang (“waar engelen heersers zijn”) in de geest en wilde ik het hele gezang zien te achterhalen.
Daarvoor zocht ik in het oude gezangboek van mijn zus Arta en kwam daarin ook nog een kaart van ene Willeke, mede namens Sebe, Welmoed en Micha tegen.
Ik vroeg me af wat er na die negen jaar van die onbekenden gekomen is en -misschien wat balorig- toetste ik de namen in de zoekmachine in.
En -o, wonder?!- daar kwam ik een blog tegen met een mailadres in het verre Portugal.
En vraag me nu dus af: wie zijn dat en wat doen zij daar………………………
Je ziet maar.
Met vriendelijke groeten,
A. van de G. (broer van)*
Hier zit ik toch even van te kijken. Dit mogen we wel een mysterieus mailtje noemen, toch?
En ik blijf ook met een boel vragen zitten. Na de kerkdienst? Ik ken weinig mensen die naar de kerk gaan. Waar engelen heersers zijn? Mensen die je wilt achterhalen maar die je niet kent? Waarom vraag je het niet aan je zus Arta? Is zus Arta toevallig een BN’er (die ik natuurlijk niet ken) omdat je ondertekent met (broer van)? Hoe kan het in vredesnaam dat je die Willeke-urige voornamen intikt en op een blog terecht komt met een mailadres in Portugal? Welk blog?
Je krijgt wel ’s vaker mailtjes dat je denkt: Wa? Wie ze moeder? Hoebedoelu?
Die gaan meestal over mensen die er ongelooflijk mee zitten dat ze een erfenis te beheren hebben gekregen, en dat graag met jou willen delen omdat – en dan komt er een onnavolgbare reden, of mensen die een gruwelijke ziekte hebben en nu al hun eigendommen aan jou willen overdragen.
Als jij tenminste even al je gegevens wilt doorgeven, dat ze dan 16 miljoen op je rekening kunnen storten.
Zo’n “mysterieus mailtje” hebben we allemaal wel ’s gehad. Deze was helemaal nieuw voor mij
Het wonder heeft zich herhaald. Ik toetste ook in: “Willeke, Webe, Welmoed en Micha”.
Met als snippet: “ … bij jullie hebben gehad, wat een heerlijke plek om te zijn. Alle geluk gewenst en wellicht tot een volgende keer! Liefs “
Wonderlijk, inderdaad. Misschien zijn de engelen wel heersers over de wereld, je zou er bijna in gaan geloven op deze manier.
Die volgende keer moet nog komen; wie weet. ’t Is nog maar negen jaar geleden, en daar vallen de twee C-risisjaren al van af. Ik liep er nog over te piekeren (ik hou van piekeren) toen ik naar het Sprookjesterras liep om daar als genodigde van een improvisatie-muzieksessie te gaan genieten.
Nu is muziek een jaloerse muze, die er niet van houdt dat jij iets anders doet dan genieten van haar aanwezigheid
Gelukkig is het Sprookjesterras een mystieke plek waar je je makkelijk in een andere wereld kunt wanen. Zeker als die dagdroom begeleid wordt door een virtuoze drummer en een uitstekende violist. Je zult mij niet zo snel betrappen op overtreffende trappen wat betreft jazz, maar een goeie drummer is een goeie drummer, en daar zijn er niet zo heel veel van.
De meesten kunnen leuk rammen. Het overgrote deel kan goed maat houden (goddank) maar er zijn er weinig die subtiel kunnen spelen. Fernando kan het. Praktisch gezien was dat heel fijn, want het Sprookjesterras is niet zo heel groot, al heeft het geen dak, maar je zit toch wel bovenop de performance. Dan is het niet zo prettig als je Animal achter de drums hebt zitten …
Ik vond het majestueuze muziek, en weer een bewijs dat Portugal een muziektraditie heeft die zijn weerga niet kent
Als portugezen ergens goed in zijn, is het proza, poëzie en muziek, vooral het laatste.
Luister maar, en tegelijkertijd: kijk je ogen uit.
Portugal is een goed bewaard geheim. Ik hoop dat we het zo kunnen houden, maar op hetzelfde moment wil ik ook wel een beetje showen met Portugals schoonheid.
Laten we afspreken dat, als je hier komt, het alleen maar is omdat je alle schatten wilt koesteren. Schatten die je niet kunt vasthouden, zoals mooie muziek, verstilde landschappen, de atmosfeer in oude gebouwen, de glimlach van opgewekte mensen (hoewel je die dan weer wel kunt vasthouden als je zou willen).
Een traditionele groet hier is: olá bom diiiiaa, bem-disposto? Hallo goeiemorgen, ben je goed-gehumeurd?
Dat zegt alles. Ja toch?
- Beste A. van der G., ik hoop dat je dit leest, en dat dit enigszins een antwoord is op je mysterieuze mailtje, dat nu niet zo’n mysterie meer is. Klik vooral even door op de link onder “Tweede hit”. Daar lees je meer over Willeke, Welmoed, Webe en Micha.
.
Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.
We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.
Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.
Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.
Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.
Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »
Dan krijg je het elk weekend in je bus.
Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina en op Instagram.