Maandagochtend moest ik naar Figueira da Foz én naar Soure. Twee verschillende richtingen. Ik koos voor Figueira, omdat daar de nieuwe pakking voor de boiler van Casa Oliveira vandaan moet komen, onder andere. Dat boiler project ligt al een maand te wachten. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar wanneer ik die onderdelen lang […]
Het leven dendert gewoon door in Termas-da-Azenha Meer lezen »
“Joh, ze is gewoon recalcitrant ervan”, grapt Nico tegen Astrid, als ik nog een keertje zachtjes tegen een boomstam aantrap, die daardoor een mooie vuurregen geeft. “Ja!” beaam ik uit de grond van mijn hart, “Ik wil morgen nou gewoon eens een dakloze dag! ‘k Heb ’t wel gehad met dakpannen optillen en over stoffige
Wederopbouw na het bezoekje van Leslie Meer lezen »
De parkeerplaats is vol, en de lichten branden op half. Brood hebben ze niet meer, en de broodbakmachines gaan vandaag zeker niet meer aan het werk. Halverwege het eerste pad in de supermarkt kom ik een man tegen die een T-shirt draagt met de opdruk: This is only the beginning. Nou, als dat zo is,
Hallo orkaan Leslie Meer lezen »
Ik lees net dat we allemaal cyborgs worden, en wel veel eerder dan we denken! ‘k Heb net het nieuwste boek van Dan Brown uit. Oorsprong. Ooit, lang geleden, las ik de Da Vinci Code, net als iedereen. Ik begon aan het eind van de middag erin met een flinke dosis scepsis – “We zullen
Vakantie? Lekker lezen! Meer lezen »
Ik tref mijn nieuwe buurvrouw als zij net een afvalzakje in de vuilcontainer gooit, en ik op weg ben naar de wasmachines. ’t Is niet de ideaalste plek voor een gesprekje, zo vlak naast de container, maar we treffen elkaar nu eenmaal hier. Zowel Ruth als ik zijn altijd doende met dingen – zij heeft
Een goeie buur is beter dan een verre vriend Meer lezen »
Ja, nou já, het leven is dat nou eenmaal niet – niet altijd tenminste. Rozengeur en maneschijn, bedoel ik. Het gaat ook weleens een beetje anders dan dat je wilt. Het gaat ook weleens mis. En soms – zoals nu – is het gewoon de opeenstapeling van dingen Sorry hoor, lieve lezers, een blogje elke
Rozengeur en maneschijn Meer lezen »
Ik had ze al ’s vanuit m’n ooghoeken gezien. Twee kleine rakkertjes bij onze drie grote ezels. Ik had er verder niet zoveel aandacht aan geschonken, waarschijnlijk uit de auto gezet. Dat gebeurt zo vaak. Babyhondjes zijn niet echt een geschenk van de hemel hier. Wat moet je met babyhondjes? Niemand wil ze hebben. Zeker
Schattige babyhondjes Meer lezen »
Inmiddels is iedereen alweer terug naar het dagelijkse leven, met een vage herinnering aan de vakantie. Het leven slokt je op, en sleurt je verder. Dat gebeurt hier ook wel, maar is er hier letterlijk en figuurlijk ruimte om even terug te kijken, om even lekker nostalgisch te doen. Het drupt nog een beetje na
Porthola! Daar is onze lerares portugees van 20 jaar geleden Meer lezen »
Weer wat geleerd! Wat ik allemaal niet wijzer wordt van mijn gasten … ik zou hen moeten betalen in plaats van zij mij! (Hee! Ho! Dat is een geintje!!) “Heb jij een gootsteenontstopper voor me?” vraagt een gast aan mij. Ik zat net een beetje te ontspannen en uit te buiken van een lekker diner,
De truc met de gootsteenontstopper Meer lezen »
Ik word elke ochtend heel vroeg wakker met het gesnater van eendjes in de velden. Correctie: ik WERD elke ochtend zo wakker, want afgelopen zondag was het met PANG PANG PANG BENG BOEM KNAL pang pang pang PANG BOEM KNAL knal knal knal knal knalletje BOEM BOEM ad infinitum Opening van het jachtseizoen, onderduiken eendjes!
Alle eendjes zwemmen in het water** Meer lezen »
