Ik loop lekker een beetje te lopen met Mira, gaat m’n telefoon. Ik neem altijd op met: “Termas-da-Azenha, bom dia” hoewel het in Portugal gebruikelijk is om slechts “Estou” te zeggen, uitgesproken als “Tooo”, wat gewoon betekent “Ik ben er”. “Hallo, met Malu, ik bel over het tv-programma “B&B vol Liefde” Of ik het ken? […]
Zijn wij een B&B vol Liefde? Meer lezen »
“Nou ja, ik weet het niet ab-so-luut zeker, want ik ga ook niet elke dag met de trein, maar wat ik begrepen heb is, dat je nu óók voor de IC moet reserveren online … “ zeg ik terwijl wij ons over de telefoon van Astrid buigen. We zitten op de site van Comboios de
Een reis van duizend kilometer begint met de treinen van de CP Meer lezen »
“Senhora … bom dia ….” de man is gekleed in camouflagekleding, en maakt z’n sigaret uit terwijl hij uit z’n Volkswagen station stapt. “Gaat de senhora een wandeling maken met de hond?” Ik knik ja, en loop een stukje terug want het is nét iets te ver om een normaal praatje te kunnen maken. Ik
Everzwijnen jagers of everzwijnen safari? Meer lezen »
Ik kende het helemaal niet. Maar ja, misschien niet zo gek, want ik kom uit de grote stad in het westen des lands, en daar heb je natuurlijk wel grote dure huizen maar er staat nooit niks op behalve misschien “De Windroos” of “De Zoete Inval” (namen voor huizen zijn een beetje een ouderwets dingetje).
Gewapend met een blazoen Meer lezen »
Als ik de boodschappen wil inladen, komt een klein portugees wijfje naar me toe. Nou ja, niet naar mij, naar Mira. Die is altijd degene die het meeste aandacht krijgt overal. Misschien omdat de meeste mensen het niet aandurven om tegen een ander mens: “Hee, liefje, kom ’s hier!” te zeggen, en je dan over
Zomaar een oud vrouwtje bij de Lidl Meer lezen »
We zijn in de Vijgeboom aan de Delta – zo zou Figueira da Foz in het nederlands heten. Mira danst over het strand, gromt naar haar eigen staart, kijkt verbaasd naar de golven en probeert de meeuwen te negeren. Ik vermoed dat ze al hun scherpe snavels gezien heeft, en dat ze niet makkelijk geïntimideerd
Zilveren zee in september Meer lezen »
“Het valt me mee hoor, qua tol” zegt Marco en neemt genietend nog een slokje van zijn rode port, dat ik speciaal voor de gelegenheid in een mooi antiek glaasje geschonken heb. “Het kwam nu met de gewone auto op zo’n 87 euro – wel een verschil toen we met de bus kwamen. Dan zit
Wedstrijdje België – Portugal, Zwitserland – Portugal, Bolivia – Portugal Meer lezen »
Je staat er nooit bij stil. Bij die kleinigheden die je leven makkelijker maken. Water bijvoorbeeld. In combinatie met sponsjes die helpen om het water in het bad te houden Toen we hier nét waren, kwamen er altijd een boel mensen langs. Hadden ze in het geruchtencircuit gehoord, dat er weer mensen waren in de
Water, sponsjes en simpele gewoontes Meer lezen »
Facebook is een aardige manier van contact houden met mensen waarvan je zonder Facebook niet snel meer iets zou zien of horen. Het schijnt wel een medium voor de wat oudere medemens geworden te zijn. Nu is er al een generatie opgegroeid die nu denkt: “Huh? Was er ooit geen Facebook dan? Me oma zit
Via Facebook, Messenger, Insta, andere sociale media, of gewoon in het echt Meer lezen »
Het zou best wel ’s in dezelfde tijd van het jaar als nu geweest kunnen zijn, dat ik die twee voor het eerst signaleerde. Het begin van het einde van de zomer, de ezels stonden nog in de wei aan het eind van het kampeerterrein, en er waren nog gasten (in november houdt dat zo’n
Eerbetoon aan Donkeydog, 2010 – 2023 Meer lezen »
