Home » We leven in blessuretijd

We leven in blessuretijd

Er had van alles kunnen gebeuren … maar de werkelijkheid was een beetje lullig.

Met klussen kun je van allerlei blessures oplopen

Gelukkig hebben we een paar basisregels ingesteld – al langlang geleden – waarvan de eerste is: nooit alleen een ladder op, en alle gereedschap moet gebruikt worden waar het voor bedoeld is.

Die laatste heb ik aan mijn zwager Dick te danken, die me dat nog veel langlanglanger geleden geleerd heeft. Dat was in de tijd dat ik als hulpje diende als hij aan het klussen was.

Veel van geleerd!

In de afgelopen maanden had ik

  • me een dwarslaesie kunnen vallen (wel stiekem alleen de ladder op)
  • geëlektrokuteerd kunnen worden (en er een leuke krullenbos aan over houden)
  • de haakse slijper in m’n arm kunnen krijgen (dat is jaren geleden al ’s gebeurd)
  • Pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis kunnen oplopen (stoflongen – leve de maskertjes!)
  • in m’n vinger kunnen knippen bij het mozaïeken
  • er had een voorhamer op m’n teen kunnen vallen, of een gasfles (zoals bij de buuv’ gebeurd is, de arme ziel loopt al 6 weken met een voet in het gips)
  • met een schroevendraaier uitschieten, en me ongelukkig in de hand kunnen steken
  • en zo nog wat, maar een lijstje als dit begint te vervelen op den duur

’t Is wel een blessure, maar een beetje een lullige:

met het in de auto zetten van de kratten met plastic en papier afval, om naar het ecoponto te brengen, schatte ik de situatie blijkbaar niet goed in, en knakt m’n rechter wijsvinger dubbel. Ofzo.

‘k Heb wel een kwartier lang met een aziatische groentenmix op m’n vinger gezeten, want het icepack was natuurlijk net weer nergens te vinden zo gauw, maar het heeft niet zoveel geholpen. Ook de arnica deed niet voldoende om de vinger tot haar normale formaat te doen slinken.

Jammer dan. Even einde oefening, we leven in blessuretijd.

Het goede nieuws is wel dat Broes stug doorgegaan is met de elektriek van het Casa Principal, en dat dát er tenminste goed uitziet.

Ik hou het even kort, lieve lezers, om begrijpelijke redenen. Weer wat geleerd: je rechter wijsvinger is tamelijk onmisbaar. Wees er voorzichtig mee!

.

Wij zijn in 2000 verhuisd van Rotterdam, Holland naar Termas-da-Azenha, Portugal. Een hele stap, zeker met twee kleine kinderen.

We zijn bezig gegaan met het herstel van een van Portugal’s erfgoederen: Termas-da-Azenha, een oud kuuroord met inmiddels 4 vakantiehuizen, 2 gastenkamers, een kampeerterrein en een heleboel leuke dingen om te doen.

Overal vind je mozaieken en muurschilderingen. Het oude badhuis wordt meer en meer een museum, waar je je kunt verwonderen over hoe de dingen veranderd zijn.

Sinds een paar jaar zijn we de enige B&B&B in de wereld: Bed & Breakfast & Bathrobes.

Elke week een blogje over wat er zo om ons heen gebeurt. Lichte kost, makkelijk te lezen, een paar minuutjes in een andere wereld. Even wat meer weten over hoe het reilt en zeilt in Portugal. Mocht je je vakantie naar Portugal plannen, zou dit een goede voorbereiding kunnen zijn.

Je kunt je abonneren op het blog – kijk maar hiernaast »

Dan krijg je het elk weekend in je bus.

Op zondagochtend publiceren we de link op onze Facebookpagina, op Instagram, en op Pinterest.