Wekelijkse blog van Termas-da-Azenha, voormalige spa, hemelsbreed 12 km van de kust. Verbouwd tot vakantiehuisjes en gastenkamers, is dit piepkleine dorpje een verborgen juweeltje tussen de portugese velden. Nederlandse eigenaar.
Helaas. ’t Ging een beetje mis vandeweek. Geen blogje dus, excuseer. Eerst ging de laptop eraan, en toen crashte de werkcomputer. Nu is het maar wat improviseren op “Die Naast Mij” totdat de nieuwe SSD plus erin gaat, en de nieuwe ventilator, en de nieuwe powersupply. Maar volgende week kan ik met superpowers en dito […]
Dooie boel met die computers Meer lezen »
Verkeer is verkeer zou je zeggen Ja, waar, maar het is hier toch weer net een beetje anders. En omdat je niet met je eigen auto rijdt, rij je natuurlijk nog een beetje voorzichtiger. Hopelijk helpt dit om je zeker van je zaak te voelen achter het stuur. We beginnen goed. Kijk maar: De wegen zijn niet
Verkeer in Portugal: bumperklevers en voorranggevers Meer lezen »
“Wist je dat ik bijna gearresteerd was wegens lastig vallen?” vraagt Paul met een guitige blik in zijn ogen. “O??” deins ik bijna achteruit, “moet ik me nu zorgen gaan maken, m’n deur ’s nachts op slot doen?” Hij wuift mijn opmerking weg, duidelijk zin hebbend in het verhaal: “Het was toen ik in Nijmegen
Joggende vrijwilligers en andere aangename dingen Meer lezen »
“Forensisch” is een beetje een mysterieus woord voor mij. Waarschijnlijk komt dat omdat het stikt van de forensische teams zodra er een misdaad op te lossen valt … in de thrillers die ik van tijd tot tijd graag mag lezen. Forensische studies is een breed begrip. Gelukkig. Het mysterie geeft zich niet snel prijs Waarom
Forensische studenten in the house! Meer lezen »
Als ik kok zou zijn, zou ik waarschijnlijk de dunste kok ter wereld zijn. Na een hele week koken, zit ik vol met etensluchtjes. ’s Ochtends na het ontbijt begint het al, want de groep wil graag warm lunchen. Naar goed portugees voorbeeld. We schrijven vrijdag, de laatste dag van de (nederlandse) Tai Chi groep
Tai Chi Chuan is in Portugal geland! Meer lezen »
Het overkomt me niet vaak dat ik op vrijdag denk: “Poeh, waar moet het blogje nóú weer over gaan?” – maar dat is deze week dus wel het geval. Meestal dient het onderwerp zich vanzelf wel aan. Kwestie van het opschrijven. Deze keer kwam ik er niet uit. Alles blank. Misschien is het omdat het
Portugese natuur, deel 1: chichorei Meer lezen »
We rijden door kleine dorpjes, allemaal bekend terrein. De weg naar Coimbra is al zó vaak gereden, maar niet zo vaak ’s nachts. Tussen de kleine dorpjes door is het pikdonker. De maansikkel is heel klein, die geeft amper licht. Alle huizen zijn donker. Alle rolluiken dicht Da’s niet veel anders dan overdag, dan zijn
Portugese cultuur, deel 1: het rolluik Meer lezen »
Altijd even lezen. ’s Avonds voor het naar bed gaan, even de zinnen verzetten. ’s Ochtends op het gemakkie met een bakkie. Ik lees van alles, als het maar boeit. Het laatste boek boeide vanaf pagina 1. Hoe kan het ook anders met zo’n titel: Portugal! Portugal! Portugal! Tijdens mijn laatste bezoekje aan Coimbra kreeg
Lekker boek: Portugal! Portugal! Portugal! Meer lezen »
Sommige gasten hebben het zo goed naar hun zin, dat ik spontaan dingen ga roepen als: “O, and I love you for it!” Dat was het antwoord op: “We couldn’t get ourselves to go. So we stayed.” En die opmerking kwam dan weer omdat ik door de grote zaal liep, en hen aan “hun” tafeltje zag
Een fee als inspiratie voor een nieuw mozaiek Meer lezen »
’t Is goed geregeld hier, met zwangerschapsverloven enzo. Daar kunnen bijna alle andere europese landen nog een puntje aan zuigen! Moeder mocht met 4 maanden al ophouden met werken, vader krijgt een maand voor de uitgerekende datum vrij. Hoezo?, vraag je? Ik ben niet direct geinteresseerd in zwangerschapsverlof … en zeker niet in Portugal ‘k
Portugezen zorgen goed voor hun kinderen Meer lezen »
