“Ik zit nu op zo’n drie-en-een-half duizend kilometer” zegt René nonchalant, en ik val er bijna plat van achterover. Voor een béétje fietser schijnt dat nog niks te wezen; verleden jaar zat-ie op zes-en-een-half duizend. René is de eerste gast via Vrienden op de Fiets Vrienden op de Fiets is een vereniging van – je […]
Vrienden op de fiets Meer lezen »
De hordeur van kamer 2 doet “skrieieiek” over de vloer. Ik til ‘m altijd een beetje op, maar de gasten kennen die deur natuurlijk niet zoals ik ‘m ken. De schuifdeur van de woonkamer die erbij hoort, doet “zzzzzzztpoem”. Ik kan dat horen als ik in de keuken zit te wachten tot de ontbijttijd. Zo
De eerste gasten en een dooie havik Meer lezen »
Je kunt in de auto zo lekker zitten te sputteren, zeker tegenwoordig, want dan denken mensen gewoon dat je handvrij aan het bellen bent. “Godallemachtig, de kuilen gewoon de kuilen laten maar wel een “fietspad” te maken.” sputter ik genoeglijk tegen mezelf (want Mira luistert allang niet meer). Alsof je hier ooit iemand ziet fietsen!
Kuddes felgekleurde mannen aan het fietsen Meer lezen »
Zijn ze nou uit elkaar? Wat raar dat er ineens een nest vlak naast de weg zit, op een lantarenpaal. Heel laag bij de gronds voor een ooievaarsnest. Meestal zoeken ze het wat hogerop. Vooral de hoogspanningsmasten in de volgende vallei zijn erg gewild. Men heeft geprobeerd om de bouw van de ooievaarsnesten te verhinderen
Laatste waarschuwing van Moeder Ooievaar Meer lezen »
Het was wel op het allerlaatste nippertje maar het leek me toch beter om maar een voorzichtige waarschuwing te sturen. Een paar dagen geleden was deze boeking binnen gekomen, via de SVR (Stichting Vrije Recreatie, voor als je kleinschalige, kleine of bijzondere kampeerplaatsen zoekt). Ze willen komen kamperen; prima, maar het regent Hallo Maria, het
Kamperen in de regen Meer lezen »
De eerste kampeerdergasten van dit jaar waren heel vroeg De Zomerdijkjes waren van plan om hun camper hierheen te rijden, een dagje te blijven, en vervolgens naar het dichtstbijzijnde stationnetje te lopen, om vandaar naar Coimbra te gaan. Daar zouden ze niet blijven, nee, ze gingen het hele eind naar Santiago de Compostella lopen. Er
Kampeergasten met een scheur Meer lezen »
Geen idee meer waar ik het foldertje heb opgepikt maar hoedanook, ik ging want het was op een zondagmiddag om 15.30 vlakbij, in de de Associação de Vinha da Rainha. Theater is altijd leuk, eigenlijk Eerlijk gezegd: ik heb geen idee wat me te wachten staat. Het is wel helder dat het een lokaal amateurgezelschap
De lente komt eraan, en dat is te merken. De eerste kampeerders zijn al geweest, en weer vertrokken. De tweede familie staat in te pakken as we speak. Er zijn veel verschillende type kampeerders De eerste familie kwam met een grote camper. Dat snap ik, want het oudste schatje telt net een jaar, en het
Heel verschillende type kampeerders Meer lezen »
Het was een droom. Niet zozeer van haar man, maar wel van haar. Ze gingen graag naar Portugal op vakantie, maar om er nu een huis te kopen, ging voor hem net een stap te ver. Hoe kom je aan zo’n droom – een eigen huis in Portugal? Waarom droom de één wel van zoiets,
Landverhuizers bewegen hemel en aarde Meer lezen »
Buurman Paddy had haar het eerst gezien, proberen te slapen in het veld. Hij had haar al ’s wat te eten gegeven, daar in het veld, maar hij kan haar niet mee naar huis nemen want hij heeft twee katten. En die twee tolereren niet veel van het baasje. We praatten erover: misschien een uit
Het regent katten en honden (vooral honden) Meer lezen »
