“Ik zit nu op zo’n drie-en-een-half duizend kilometer” zegt René nonchalant, en ik val er bijna plat van achterover. Voor een béétje fietser schijnt dat nog niks te wezen; verleden jaar zat-ie op zes-en-een-half duizend. René is de eerste gast via Vrienden op de Fiets Vrienden op de Fiets is een vereniging van – je […]
Vrienden op de fiets Meer lezen »
Als je zo’n voetbalfabeet bent als ik, kan een europees voetbalkampioenschap zomaar langs je heen gaan, ware het niet dat er een paar voetbalfanaten in mijn omgeving dat wel zullen verhinderen. Het heet nu blijkbaar UEFA Championship én Championnat d’Europe de football de la UEFA Want de Fransen laten zich nog steeds niet door de
UEFA Championship 2024 – en hoe voetbal verbroedert Meer lezen »
Pas als ik haar naar het stationnetje breng voor haar terugreis, komen we erachter dat Joyce hier was omdat een vriendin van haar buurvrouw mij kent, en zei dat ze hier goed terecht zou komen. Als vrouw alleen op vakantie zoek je naar een vertrouwd adres “Hoe gaat het met de caravan van Jan?” vraagt
Vrouw alleen op vakantie Meer lezen »
Een hele muur kost je ongeveer anderhalf jaar. Niet een 40-urige werkweek natuurlijk, en geen 8 uur per dag … maar toch, aardig wat uurtjes die hierin zijn gaan zitten. Mooi resultaat, vinden wij zelf, maar heel moeilijk te fotograferen! Het mozaiek zit op de kop van de hotelkamers, in een smal gangetje Het is
Mozaiek – tis eindelijk af Meer lezen »
Steeds meer buitenlanders in Portugal. Of dat de mensen zijn die op politieke partijen stemmen, die ironischerwijze de buitenlanders uit eigen land willen weren, zullen we maar niet vragen. Volgens buurman Paddy, die blijkbaar regelmatig buitenlanders tegenkomt in de supermarkt, en dan politiek-getinte gesprekken met hen heeft, wel. Volgens ons gaat het vooral om mensen,
Huren, kopen of boeken? Meer lezen »
Ik wil een klein zijweggetje inslaan, maar een wit bestelautootje is me net voor. Hij blijft staan aan het begin, en blokkeert zo iedereen die erin en eruit wil. Ik wacht geduldig tot hij verder gaat, maar na een paar minuten is de rek uit mijn geduld en druk ik op mijn toeter. (De Citroen
Begraven in Portugal Meer lezen »
Ik steek de sleutel in het slot, en draai. Het draait niet, en er gebeurt niks. In gedachten was ik al binnen, zelfs alweer bijna buiten; alleen maar even m’n zonnebril pakken. De sleutel weigert dienst – of liever gezegd: het slot weigert open te gaan Ik ken het verschijnsel. Gelukkig, want anders ben je
Een sleutel positie Meer lezen »
Stephanie en Paddy zijn zoekende. Naar huizen. Betaalbare huizen. Dat schijnt inmiddels in half Europa een groot probleem te zijn, vanwege de flink toegenomen hoeveelheid huisjesmelkers overal. Ondertussen blijven ze nog een tijdje hier, en komt hun familie hen hier bezoeken. Familie bezoek is een feest als er ruimte genoeg is Dat hebben we gelukkig.
Afscheid van de éne, aankomst van de andere familie Meer lezen »
“We hebben een speciaalwinkel ontdekt” appt Jeanne, “dus we vliegen, doen boodschappen, en rijden dan naar jou. Goed plan hè? Dan zijn we zo halverwege de middag daar.” Voor een glutenvrije vakantie moet je blijkbaar naar een speciaalwinkel in Lissabon Op haar recente vraag of en wat ik van glutenvrije producten wist, moest ik helaas
Glutenvrije vakantie en de BBB Meer lezen »
Ik sta op de hoek van het veld van senhor Cavacas, en haal diep adem. Door m’n neus. April is een maand vol met aroma’s en natuurlijk de Anjerrevolutie “Ik zou jouw neusvermogen wel willen hebben, nu”, zeg ik tegen Mira, “maar dan niet jouw interesses in geurtjes.” Honden zijn notoire viezeriken, die het heerlijk
April, Aroma’s en de Anjerrevolutie Meer lezen »
